Engels-Nederlands woordenboek »
induce betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| induce [induced, inducing, induces] (to cause; persuade; force) verb [UK: ɪn.ˈdjuːs] [US: ˌɪn.ˈduːs] | forcerenwerkwoord opwekkenwerkwoord overhalenwerkwoord veroorzakenwerkwoord |
| induced coma noun | kunstmatig comasubstantief |
