indicative betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
indicative (serving as a sign) adjective [UK: ɪn.ˈdɪk.ə.tɪv] [US: ˌɪn.ˈdɪk.ə.tɪv]	indicatiefbijvoeglijk naamwoord
indicative (the indicative mood) noun [UK: ɪn.ˈdɪk.ə.tɪv] [US: ˌɪn.ˈdɪk.ə.tɪv]	aantonende wijssubstantief {m} indicatiefsubstantief {m}
indicative mood noun [UK: ɪn.ˈdɪk.ə.tɪv muːd] [US: ˌɪn.ˈdɪk.ə.tɪv ˈmuːd]	aantonende wijssubstantief {m} indicatiefsubstantief {m}

Engels

Nederlands

indicative (serving as a sign)
adjective
[UK: ɪn.ˈdɪk.ə.tɪv]
[US: ˌɪn.ˈdɪk.ə.tɪv]

indicatiefbijvoeglijk naamwoord

indicative (the indicative mood)
noun
[UK: ɪn.ˈdɪk.ə.tɪv]
[US: ˌɪn.ˈdɪk.ə.tɪv]

indicatiefsubstantief
{m}

indicative mood noun
[UK: ɪn.ˈdɪk.ə.tɪv muːd]
[US: ˌɪn.ˈdɪk.ə.tɪv ˈmuːd]

indicatiefsubstantief
{m}

Zoek geschiedenis