Engels-Nederlands woordenboek »
gone betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| gone (away, having left) adjective [UK: ɡɒn] [US: ˈɡɒn] | wegbijvoeglijk naamwoord |
| gone (used up) adjective [UK: ɡɒn] [US: ˈɡɒn] | opbijvoeglijk naamwoord |
| Aragonese (a person) noun | Aragoneessubstantief Aragonesesubstantief |
| Aragonese (from Aragon) adjective | Aragoneesbijvoeglijk naamwoord |
| Aragonese (the language of Aragon) proper noun | Aragoneeseigennam |
| bygone (A person or occurrence that took place in the past) noun [UK: ˈbaɪ.ɡɒn] [US: ˈbaɪ.ˌɡɒn] | de dingen die voorbij zijnsubstantief het verledensubstantief |
| bygone (in the far past) adjective [UK: ˈbaɪ.ɡɒn] [US: ˈbaɪ.ˌɡɒn] | vervlogenbijvoeglijk naamwoord |
| epigone (follower, disciple) noun [UK: ˈe.pɪ.ɡəʊn] [US: ˈe.pəɡoʊn] | epigoonsubstantief |
| foregone (Bygone) adjective [UK: fɔː.ˈɡɒn] [US: ˈfɔːr.ˌɡɒn] | voorbijbijvoeglijk naamwoord |
| foregone (inevitable, predictable) adjective [UK: fɔː.ˈɡɒn] [US: ˈfɔːr.ˌɡɒn] | onvermijdelijkbijvoeglijk naamwoord voorspelbaarbijvoeglijk naamwoord |
| foregone (Previous, former) adjective [UK: fɔː.ˈɡɒn] [US: ˈfɔːr.ˌɡɒn] | vorigbijvoeglijk naamwoord |
| forgo [forwent, forgone, forgoing, forgoes] (to do without) verb [UK: fɔː.ˈɡəʊ] [US: fɒrˈɡo.ʊ] | het zonder doenwerkwoord zich onthouden vanwerkwoord |
| forgo [forwent, forgone, forgoing, forgoes] (to let pass) verb [UK: fɔː.ˈɡəʊ] [US: fɒrˈɡo.ʊ] | laten voorbijgaanwerkwoord passenwerkwoord |
| let bygones be bygones (to disregard or ignore a past difficulty in a relationship or an offence) verb [UK: let ˈbaɪ.ɡɒnz bi ˈbaɪ.ɡɒnz] [US: ˈlet ˈbaɪ.ˌɡɒnz bi ˈbaɪ.ˌɡɒnz] | geen oude koeien uit de sloot halenwerkwoord zand eroverwerkwoord |
| mangonel (type of military engine) noun [UK: ˈmæŋ.ɡə.nəl] [US: ˈmæŋ.ɡʌ.ˌnel] | mangeneelsubstantief mangonelsubstantief |
| ogonek (diacritical mark) noun | ogoneksubstantief |
| undergo [underwent, undergone, undergoing, undergoes] (to experience) verb [UK: ˌʌn.də.ˈɡəʊ] [US: ˌʌn.dərˈɡo.ʊ] | ondergaanwerkwoord |
