distrust betekenis in Nederlands

Engels	Nederlands
distrust (lack of trust or confidence) noun [UK: dɪs.ˈtrʌst] [US: ˌdɪ.ˈstrəst]	wantrouwensubstantief {n}
distrust [distrusted, distrusting, distrusts] (to put no trust in) verb [UK: dɪs.ˈtrʌst] [US: ˌdɪ.ˈstrəst]	wantrouwenwerkwoord

Zoek geschiedenis