Engels-Nederlands woordenboek »
dissent betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| dissent (act of disagreeing with an authority) noun [UK: dɪ.ˈsent] [US: ˌdɪ.ˈsent] | weigering zich te schikkensubstantief |
| dissent (disagreement with the ideas of an authority) noun [UK: dɪ.ˈsent] [US: ˌdɪ.ˈsent] | afwijking van meningsubstantief dissidentiesubstantief non-conformismesubstantief |
| dissent [dissented, dissenting, dissents] (to disagree) verb [UK: dɪ.ˈsent] [US: ˌdɪ.ˈsent] | een afwijkende mening hebbenwerkwoord een minderheidsstandpunt innemenwerkwoord van mening verschillenwerkwoord |
| dissenter [dissenters] (someone who dissents) noun [UK: dɪ.ˈsen.tə(r)] [US: ˌdɪ.ˈsen.tər] | dissidentsubstantief |
