Engels-Nederlands woordenboek »
curtail betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| curtail [curtailed, curtailing, curtails] (cut short an animal's tail) verb [UK: kɜː.ˈteɪl] [US: kər.ˈteɪl] | beknottenwerkwoord bekortenwerkwoord inkortenwerkwoord knottenwerkwoord kortwiekenwerkwoord verkortenwerkwoord |
| curtail [curtailed, curtailing, curtails] (limit or restrict) verb [UK: kɜː.ˈteɪl] [US: kər.ˈteɪl] | beperkenwerkwoord kort houdenwerkwoord |
