Engels-Nederlands woordenboek »
consummate betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| consummate (complete, perfect, absolute) adjective [UK: kən.ˈsʌ.mət] [US: ˈkɑːn.sə.mət] | volslagenbijvoeglijk naamwoord volstrektbijvoeglijk naamwoord |
| consummate (supremely skilled and experienced) adjective [UK: kən.ˈsʌ.mət] [US: ˈkɑːn.sə.mət] | volleerdbijvoeglijk naamwoord volwaardigbijvoeglijk naamwoord |
| consummate [consummated, consummating, consummates] (to bring something to completion) verb [UK: kən.ˈsʌ.mət] [US: ˈkɑːn.sə.mət] | volbrengenwerkwoord voltooienwerkwoord |
| consummate [consummated, consummating, consummates] (to make a marriage complete by engaging in first sexual intercourse) verb [UK: kən.ˈsʌ.mət] [US: ˈkɑːn.sə.mət] | consummerenwerkwoord |
