Engels-Nederlands woordenboek »

concubinage betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
concubinage (the state of cohabitating while not married)
noun
[UK: kanˈkjuː.bə.nədʒ]
[US: kanˈkjuː.bə.nədʒ]

buitenechtelijk samenwonensubstantief

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa