Engels-Nederlands woordenboek »
befuddle betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| befuddle [befuddled, befuddling, befuddles] (perplex or confuse) verb [UK: bɪ.ˈfʌd.l̩] [US: bə.ˈfəd.l̩] | verbazenwerkwoord verwarrenwerkwoord |
| befuddle [befuddled, befuddling, befuddles] (stupefy) verb [UK: bɪ.ˈfʌd.l̩] [US: bə.ˈfəd.l̩] | verdovenwerkwoord verdwazenwerkwoord |
| befuddled (confused or perplexed) adjective [UK: bɪ.ˈfʌd.l̩d] [US: bə.ˈfəd.l̩d] | in de warbijvoeglijk naamwoord perplexbijvoeglijk naamwoord stomverbaasdbijvoeglijk naamwoord |
| befuddled (drunk) adjective [UK: bɪ.ˈfʌd.l̩d] [US: bə.ˈfəd.l̩d] | dronkenbijvoeglijk naamwoord verdoofdbijvoeglijk naamwoord zatbijvoeglijk naamwoord |
| befuddlement [befuddlements] (characteristic of being befuddled) noun [UK: bɪ.ˈfʌdl.mənt] [US: bɪ.ˈfʌdl.mənt] | verdovingsubstantief verdwaasdheidsubstantief verwardheidsubstantief verwarringsubstantief |
