Dutch-English dictionary »

wraak meaning in English

DutchEnglish
wraak substantief

vengeance(revenge taken for an insult, injury, or other wrong)
noun
[UK: ˈven.dʒəns] [US: ˈven.dʒəns]

wrack(archaic or literary: revenge, persecution)
noun
[UK: ræk] [US: ˈræk]

wraak substantief
{f}

feud [feuds](A state of long-standing mutual hostility)
noun
[UK: fjuːd] [US: ˈfjuːd]

revenge(retaliatory action)
noun
[UK: rɪ.ˈvendʒ] [US: ri.ˈvendʒ]

wraak nemen werkwoord

avenge [avenged, avenging, avenges](to take vengeance for)
verb
[UK: ə.ˈvendʒ] [US: ə.ˈvendʒ]

pay out(to repay, take revenge)
verb
[UK: peɪ ˈaʊt] [US: ˈpeɪ ˈaʊt]

wraakporno substantief
{f}

revenge porn(explicit media distributed as revenge)
noun

wraakzuchtig bijvoeglijk naamwoord

vengeful(wanting vengeance)
adjective
[UK: ˈvendʒ.fəl] [US: ˈvendʒ.fəl]

vindictive(having a tendency to seek revenge)
adjective
[UK: vɪn.ˈdɪk.tɪv] [US: ˌvɪn.ˈdɪk.tɪv]

bloedwraak substantief
{f} {m}

vendetta [vendettas](bitter, destructive feud in which each injury is revenged)
noun
[UK: ven.ˈde.tə] [US: ven.ˈde.tə]

eerwraak substantief
{f} {m}

honour killing(murder as a cultural practice)
noun

mijn wraak zal zoet zijn phrase

revenge is a dish best served cold(revenge is best or most satisfying when delayed)
phrase