Dutch-English dictionary »

ontslag meaning in English

DutchEnglish
ontslag substantief
{n}

dismissal [dismissals](deprivation of office)
noun
[UK: dɪz.ˈmɪs.l̩] [US: ˌdɪ.ˈsmɪs.l̩]

ontslag nemen werkwoord

resign [resigned, resigning, resigns](quit a job or position)
verb
[UK: rɪ.ˈzaɪn] [US: rə.ˈzaɪn]

ontslagvergoeding substantief
{f}

severance pay(money paid to employee as compensation)
noun
[UK: ˈse.və.rəns peɪ] [US: ˈse.və.rəns ˈpeɪ]

oneervol ontslag substantief
{n}

dishonorable dischargenoun

vrijwillig ontslag substantief

attrition(reduction in membership or personnel)
noun
[UK: ə.ˈtrɪʃ.n̩] [US: ə.ˈtrɪʃ.n̩]