Dutch-English dictionary »

demarcatie meaning in English

DutchEnglish
demarcatie substantief

demarcation [demarcations](act of marking off a boundary or setting a limit)
noun
[UK: ˌdiː.mɑːˈk.eɪʃ.n̩] [US: ˌdimarˈk.eɪʃ.n̩]

demarcatie substantief
{f}

borderline [borderlines](boundary)
noun
[UK: ˈbɔː.də.laɪn] [US: ˈbɔːr.dər.ˌlaɪn]

demarcatielijn substantief

demarcation [demarcations](thus fixed limit)
noun
[UK: ˌdiː.mɑːˈk.eɪʃ.n̩] [US: ˌdimarˈk.eɪʃ.n̩]

demarcatielijn substantief
{m} {f}

borderline [borderlines](boundary)
noun
[UK: ˈbɔː.də.laɪn] [US: ˈbɔːr.dər.ˌlaɪn]