Dutch-English dictionary »

bifurcatie meaning in English

DutchEnglish
bifurcatie substantief

bifurcation [bifurcations](any place where one divides into two)
noun
[UK: ˌbaɪ.fəˈk.eɪʃ.n̩] [US: ˌbɪ.fərˈk.eɪʃ.n̩]

Your history