blei betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
das Überbleibsel [des Überbleibsels; die Überbleibsel] Substantiv	staartjeo
übrigbleiben Verb	blijvenv overblijvenv restenv resterenv toevenv verblijvenv
unausbleiblich Adjektiv	bepaaldbijvoeglijk naamwoord beslistbijvoeglijk naamwoord persebijvoeglijk naamwoord striktbijvoeglijk naamwoord volstrektbijvoeglijk naamwoord vooralbijvoeglijk naamwoord zekerbijvoeglijk naamwoord
zurückbleiben [blieb zurück; ist zurückgeblieben] Verb	achterblijvenv nablijvenv

Zoek geschiedenis