Duits | Hongaars |
---|---|
ärgern [ärgerte; hat geärgert] Verb [ˈɛʁɡɐn] | bosszant◼◼◼igeSenkit nem bosszantok. = Ich ärgere niemanden. dühít◼◼◻igeEz a hallgatás dühítette őt. = Dieses Schweigen von ihm hat sie geärgert. megbotránkoztat◼◼◻ige mérgesít◼◻◻ige (meg)haragítige |
geärgert [ɡəˈʔɛʁɡɐt] | bosszantott◼◼◼ |
ärgern, sich [ärgerte sich; hat sich geärgert] (über A) Verb | bosszankodik (vkin/vmin)◼◼◼ige |
ärgern, sich [ärgerte sich; hat sich geärgert] (über jn/etw) Verb | megbotránkozik◼◼◻ige mérgelődik (vkin/vmin)◼◼◻ige |
Ich habe mich tüchtig geärgert. | |
Er hat sich grenzenlos geärgert. |