Latină | Maghiară |
---|---|
instantia [instantiae] (1st) F noun | első fokon eljáró bíróságfőnév folyamodványfőnév hevesség (beszédé)főnév indulatosságfőnév jelenlétfőnév keresetfőnév kitartásfőnév kérelemfőnév kérvényfőnév kérésfőnév közelségfőnév |
instantiae renuntio | |
ab instantia absolutio | |
iudex secundae instantiae | |
judex primae instantiae | |
litis instantia | |
peremptio instantiae | |
tribunal primae instantiae |