Germană | Poloneză |
---|---|
zu | za…służący do tworzenia wyrażeń, w których omawiana czynność, odnosząca się do całego elementu, została wykonana przez wykorzystanie jego części zazamiast |
zu Adverb | zbytadverb |
zu Abend essen | |
zu eng sein Verb | uciskaćverb zaiwaniać(potocznie, potoczny) szybko biec żąć(rolnictwo, rolniczy) ścinać zboże lub trawę ręcznie, za pomocą jakiegoś narzędzia np. sierpa, kosy |
zu Fuß | |
zu Fuß | per pedes Adverb | pieszoadverb |
zu geeignet Adjektiv | zdatny(książkowy) nadający się do czegoś |
zu hören sein Verb | słychaćverb |
zu Mittag essen Verb | jeść obiadverb |
zu sehen sein Verb | widniećverb |
zu Urkund dessen | |
zu wünschen übrig lassen Verb | pozostawiać wiele do życzeniaverb |
zu zweit Adverb | sam na samadverb |
zuallererst Adverb | najprzód(dawniej, dawny) najpierw, w pierwszej kolejności, przede wszystkim |
der Zuave [des Zuaven; die Zuaven] (Angehöriger einer zuerst aus Berberstämmen rekrutierten französischen /Kolonial/truppe) Substantiv | żuaw(historia, historyczny, historycznie) żołnierz oddziału żuawów (1.2) |
Zuaven Substantiv | żuawnoun |
Zubehör | Accessoire Substantiv | akcesorium(urzędowy) (handel, handlowy) drobny przedmiot stanowiący dodatkowe wyposażenie |
zubeißen [biss zu; hat zugebissen] Verb | zagryźćverb |
zubereiten [bereitete zu; hat zubereitet] Verb | sposobić(przestarzałe, przestarzały) urządzać, przygotowywać coś |
die Zucchini [der Zucchini; die Zucchini] Substantiv | cukinia(botanika, botaniczny) odmiana dyni zwyczajnej; |
die Zucht [der Zucht; die Zuchten] Substantiv | chównoun |
die Zucht [der Zucht; die Zuchten] Adjektiv | hodowlanyadjective |
Zucht- Adjektiv | rozpłodowyadjective |
Zucht Zuchtbetrieb Substantiv | hodowla(rolnictwo, rolniczy) gospodarstwo dokonujące takich czynności w celach zarobkowych |
das Zuchttier [des Zuchttier(e)s; die Zuchttiere] Substantiv | zarodowynoun |
das Zucken [des Zuckens; —] Substantiv | drgawka(medycyna, medyczny) skurcz pęczka mięśniowego niezależny od woli |
der Zucker [des Zuckers; die Zucker] Substantiv | cukier(chemia, chemiczny) związek organiczny zbudowany z atomów węgla, wodoru i tlenu; cukier(spożywczy) krystaliczna substancja, najczęściej o białej barwie, otrzymywana z trzciny cukrowej lub z buraków cukrowych, przeznaczona do słodzenia produktów spożywczych; |
Zuckerbirke | |
Zuckerbrot und Peitsche | |
die Zuckerdose [der Zuckerdose; die Zuckerdosen] Substantiv | cukiernicanoun |
Zuckerei Substantiv | kogel-mogel(potocznie, potoczny) zamieszanie, chaos, zamęt |
die Zuckerfabrik [der Zuckerfabrik; die Zuckerfabriken] Substantiv | cukrownianoun |
der Zuckerguss [des Zuckergusses; die Zuckergüsse] Substantiv | lukier(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) polewa używana do pokrywania wyrobów cukierniczych, sporządzana z roztopionego cukru pudru; |