verb înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt] Verb | spalić sięverb |
| der Verbrauch [des Verbrauchsdes Verbrauches;] (die Verbräuche) Substantiv | spożycie(rzeczownik odczasownikowy) od spożyć; zużycie czegoś, konsumpcja |
| verbrauchen [verbrauchte; hat verbraucht] Verb | zużywaćverb |
| der Verbraucher [des Verbrauchers; die Verbraucher] Substantiv | spożywcanoun |
| das Verbrechen [des Verbrechens; die Verbrechen] Substantiv | przestępstwo(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czyn zabroniony pod groźbą kary jako zbrodnia lub występek, przez ustawę karną obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, zawiniony, społecznie szkodliwy; zbrodnia(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) bardzo ciężkie przestępstwo; |
| Verbrechen gegen die Menschlichkeit | |
| der Verbrecher [des Verbrechers; die Verbrecher] Substantiv | zbrodniarznoun |
| Verbrecher | Krimineller Substantiv | przestępcanoun |
| die Verbrecherin [der Verbrecherin; die Verbrecherinnen] Substantiv | przestępczyni(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kobieta, która popełniła przestępstwo |
| verbrecherisch Adjektiv | zbrodniczyadjective |
| verbreiten [verbreitete; hat verbreitet] Verb | rozprzestrzeniaćverb upowszechniaćverb |
| verbreiten | übertragen Verb | rozsiewaćverb |
| verbreitern [verbreiterte; hat verbreitert] Verb | poszerzać sięverb |
| verbreitern | vergrößern Verb | rozszerzaćverb |
| die Verbreitung [der Verbreitung; die Verbreitungen] Substantiv | proliferacjanoun |
| die Verbrennung [der Verbrennung; die Verbrennungen] Substantiv | oparzenie(medycyna, medyczny) rana od oparzenia (1.2) oparzenie(medycyna, medyczny) uraz spowodowany ciepłem oparzenie(rzeczownik odczasownikowy) od oparzyć palenienoun spalanie(rzeczownik odczasownikowy) od spalać |
| verbriefen [verbriefte; hat verbrieft] Phrase | potwierdzić na piśmiephrase |
| Verbrüderung | Fraternisation Substantiv | fraternizacjanoun |
| verbrühen [verbrühte; hat verbrüht] Verb | sparzyćverb |
| verbuchen [verbuchte; hat verbucht] Verb | zaksięgowaćverb |
| verbunden [verbundener; am verbundensten] Adjektiv | związanyadjective |
| die Verbündete Substantiv | sojuszniknoun |
| (gemeinsam) die Zeit verbringen Verb | byczyć sięverb |
| (gemeinsam) die Zeit verbringen Adverb | przy okazjiadverb przy okazjiadverb |
| Abblühen | Verblühen Substantiv | przekwitanie(rzeczownik odczasownikowy) od przekwitać |
| das Adverb [des Adverbs; die Adverbien] Substantiv | adverbiumnoun adwerbiumnoun narzecze(językoznawstwo, językoznawczy) mowa terytorialna o zasięgu szerszym niż dialekt i gwara; |
| Adverb | Umstandswort Substantiv | przysłówek(gramatyka) część mowy określająca sposób, czas lub miejsce wykonywania czynności albo stopień nasycenia cechy wyrażonej przymiotnikiem; |
| adverbial Adjektiv | adwerbialnyadjective |
| adverbial | adverbiell | adverbal Adjektiv | przysłówkowy(gramatyka) o funkcji przysłówka |
| das Adverbiale [des Adverbiales; die Adverbialien] Substantiv | okolicznik(gramatyka) część zdania określająca czasownik; |
