stand înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| ständig Adverb | ciągleadverb stale(potocznie, potoczny) bez przerwy, cały czas |
| ständig | immerfort Adverb | ciągleadverb |
| ständig | kontinuierlich Adjektiv | ciągłyadjective |
| der Standort [des Standort(e)s; die Standorte] Substantiv | witryna(informatyka, informatyczny) strona internetowa, zwykle komercyjna, eksponująca coś, np. strona sklepu internetowego |
| der Standort [des Standort(e)s; die Standorte] Phrase | lokalizacjaphrase |
| Standpauke | Strafpredigt Substantiv | reprymendanoun |
| der Standpunkt [des Standpunkt(e)s; die Standpunkte] Verb | przetrwaćverb |
| der Standpunkt [des Standpunkt(e)s; die Standpunkte] Substantiv | stanowiskonoun |
| Standpunkt | Blickwinkel | Gesichtspunkt Substantiv | punkt widzenianoun |
| die Standseilbahn [der Standseilbahn; die Standseilbahnen] Substantiv | funikularnoun |
| abgestanden Adjektiv | mdłyadjective zwietrzałyadjective |
| der Abstand [des Abstand(e)s; die Abstände] Verb | rozciągaćverb |
| der Abstand [des Abstand(e)s; die Abstände] Substantiv | gama(przenośnie, przenośnia) szereg odmian czegoś do wyboru obrębnoun odstępnoun odstępnoun pasmo(geografia, geograficzny) grupa gór, wzniesień o wydłużonym kształcie; rozstaw(technologia, technika, techniczny) odległość między poszczególnymi, podobnymi częściami układu |
| Abstand | Entfernung | Distanz | Weite Substantiv | odległośćnoun |
| der Abstandhalter [des Abstandhalters; die Abstandhalter] Substantiv | podkładkanoun |
| Abstandshalter Leertaste Substantiv | odstępniknoun |
| Achtung | stillgestanden Interjection | baczność(wojskowość, wojskowy) (harcerski) komenda nakazująca przyjąć postawę stojącą, wyprostowaną, z rękami wyciągniętymi wzdłuż ciała i przylegającymi do boków, stopami złączonymi |
| Adel | Adelsstand | Schlachta Substantiv | szlachta(historia, historyczny, historycznie) warstwa społeczna wywodząca się z rycerstwa; |
| der Adelsstand [des Adelsstand(e)s; die Adelsstände] Phrase | stan szlacheckiphrase |
| Adverb | Umstandswort Substantiv | przysłówek(gramatyka) część mowy określająca sposób, czas lub miejsce wykonywania czynności albo stopień nasycenia cechy wyrażonej przymiotnikiem; |
| zustande bringen (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: zu Stande bringen) Verb | dokazywać(książkowy) osiągać zamierzony cel |
| zustande kommen [kam zustande; ist zustande gekommen] (Von Duden empfohlene Schreibung) (Alternative Schreibung: zu Stande kommen) Verb | |
| anständig [anständiger; am anständigsten] Adjektiv | przyzwoityadjective |
| anständig [anständiger; am anständigsten] Adverb | porządnieadverb przyzwoicieadverb |
| beständig [beständiger; am beständigsten] Adverb | konsekwentnieadverb |
| eigenständig [eigenständiger; am eigenständigsten] Adjektiv | samoistnyadjective |
| feuerbeständig [feuerbeständiger; am feuerbeständigsten] Adjektiv | ogniotrwałyadjective |
| gegenständlich [gegenständlicher; am gegenständlichsten] Adjektiv | jednostkowy(językoznawstwo, językoznawczy) dotyczący tego, co da się wyodrębnić jako jedna sztuka |
| inständig [inständiger; am inständigsten] Adjektiv | błagalnyadjective |
| selbständig [selbständiger; am selbständigsten}}] Adjektiv | niepodległyadjective niezawisłyadjective |
| selbstständig [selbstständiger; am selbstständigsten] Adjektiv | samodzielnyadjective |
