dicţionar German-Polonez »

letzte înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
die letzte Adjektiv

ostateczny(książkowy) kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny
adjective

ostateczny(książkowy) o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy
adjective

ostatniadjective
znajdujący się na końcu listy, kolejności

Letzte Ölung Substantiv

ostatnie namaszczenie(przestarzałe, przestarzały) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (zobacz) namaszczenie chorych;
noun

letzter Ausweg Substantiv

ostatnia deska ratunkunoun
sposób wyjścia z trudnej sytuacji

letzter Schliff Substantiv

wykończenienoun
nadanie ostatecznego kształtu

letztes Mal Adverb

ostatni razadverb
już nigdy więcej

verletzt [verletzter; am verletztesten] Verb

rozbićverb
uszkodzić część ciała przez uderzenie lub upadek

aus dem letzten Loch pfeifen Adverb

na ostatnich nogachadverb
resztkami sił, będąc bardzo wyczerpanym

der Höhlenbär [des Höhlenbären; die Höhlenbären] (eine ausgestorbene Bärenart der letzten Kaltzeit) animal name

niedźwiedź jaskiniowyanimal name

das letzte Abendmahl Substantiv

Ostatnia Wieczerza(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w tradycji chrześcijańskiej wieczerza paschalna, którą Chrystus spożył ze swymi apostołami w przeddzień ukrzyżowania;
noun

der letzte Schrei Substantiv

ostatni krzyk mody(przenośnie, przenośnia) coś najbardziej modnego w danym czasie
noun

endlich | letztendlich Adverb

w końcuadverb
ostatecznie, wreszcie, nareszcie (najczęściej po długim czekaniu)

w końcuadverb
właściwie, tak naprawdę

in letzter Zeit Adverb

ostatnimi czasyadverb
ostatnio, w ostatnich dniach/latach

ostatnioadverb
w niedalekiej przeszłości

Testament | letzter Wille Substantiv

testament(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) dokument, w którym człowiek określa, co po jego śmierci należy zrobić z jego majątkiem;
noun

die Verletzte Substantiv

rannanoun

verletzen [verletzte; hat verletzt] Verb

kontuzjować(sport, sportowy) spowodować czyjąś kontuzję
verb

naruszaćverb
zakłócać porządek, postępować wbrew regułom lub prawu

ranićverb
powodować kaleczenie

ranićverb
zadać ranę

urażaćverb
naruszać wrażliwe, bolące miejsce przez dotknięcie lub przez silniejszy bodziec

urażaćverb
wyrządzać przykrość

vorletzte | zweitletzte Adjektiv

przedostatniadjective
będący przed ostatnim elementem, drugi od końca