Germană | Poloneză |
---|---|
hinbekommen [bekam hin; hat hinbekommen] Verb | dać radęverb dać radęverb |
in Verzug kommen im Verzug sein Verb | opóźniaćverb |
ins Spiel kommen Verb | angażowaćverb |
Interesse bekommen Verb | zainteresowaćverb |
kalte Füße bekommen | dostać cykora(potocznie, potoczny) przestraszyć się, bać się |
miteinander auskommen Verb | znosićverb |
Münchner Abkommen | |
nachkommen [kam nach; ist nachgekommen] Verb | wrodzićverb |
Nachkommen [kam nach; ist nachgekommen] Substantiv | potomstwo(książkowy) dzieci w stosunku do rodziców |
der Nachkomme [des Nachkommen; die Nachkommen] Substantiv | potomek(książkowy) dziecko (w stosunku do rodziców), także dalszy następca (wnuk, prawnuk) |
das Nationaleinkommen [des Nationaleinkommens; die Nationaleinkommen] Substantiv | dochód narodowy(ekonomia, ekonomiczny) wartość wszystkich dóbr i usług wytworzonych przez obywateli danego kraju na jego terenie i za granicą, pomniejszona o amortyzację i podatki pośrednie (zwykle liczony w okresie roku kalendarzowego); |
Pariser Abkommen | |
Prügel | Prügel beziehen bekommen Substantiv | lanie(rzeczownik odczasownikowy) od lać (bić) |
schaffen | zurechtkommen | klarkommen Verb | dawać radęverb |
Selbstkommentar Substantiv | autokomentarz(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (publikatory) opinia wyrażona przez kogoś na temat własnego zachowania, własnej osoby, własnego utworu |
über die Runden kommen Verb | wiązać koniec z końcemverb |
überbekommen [bekam über; hat überbekommen] Verb | mieć dośćverb |
umkommen [kam um; ist umgekommen] Verb | ginąćverb |
verschwinden | abhanden kommen | verloren gehen | verschollen sein Verb | przepadaćverb |
die Vollkommenheit [der Vollkommenheit; die Vollkommenheiten] Substantiv | doskonałośćnoun |
vom Regen in die Traufe kommen Verb | wpaść z deszczu pod rynnę(przenośnie, przenośnia) znaleźć się w sytuacji jeszcze gorszej niż poprzednia |
vorbeikommen Verb | zachodzićverb |
vorbeikommen | eintreten | treten Verb | wstąpićverb |
vorkommen [kam vor; ist vorgekommen] Verb | występowaćverb zalegać(geologia, geologiczny) występować na danym terenie w formie złoża zdarzać sięverb |
Vorkommen [kam vor; ist vorgekommen] Verb | występowanieverb |
Vorkommen [kam vor; ist vorgekommen] Substantiv | złoże(geologia, geologiczny) nagromadzenie kopaliny użytecznej w skorupie ziemskiej; |
wer das Schwert ergreift, der soll durchs Schwert umkommen | kto mieczem wojuje, (ten) od miecza giniejeśli ktoś próbuje kogoś skrzywdzić, to najczęściej sam zostaje poszkodowany, pokonany takimi samymi metodami |
wiederbekommen [bekam wieder; hat wiederbekommen] Verb | odzyskiwaćverb odzyskiwaćverb |
Willkommen im Club | witaj w klubiezwrot używany w stosunku do kogoś, kto ma podobne doświadczenia |
zur Welt kommen | przyjść na świat(przenośnie, przenośnia) (podniośle) urodzić się, narodzić się |
zurückkommen [kam zurück; ist zurückgekommen] Verb | powracaćverb wrócićverb |
zurückkehren | zurückkommen Verb | wracaćverb |
zuvorkommen [kam zuvor; ist zuvorgekommen] Verb | ubiegaćverb uprzedzaćverb |