dicţionar German-Polonez »

fallen înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
aufgeben | fallenlassen fallen lassen Verb

zaniechaćverb
nie podjąć działania lub ulec rezygnacji

auseinanderfallen Adjektiv

odrębnyadjective
stanowiący samodzielną całość

ausfallen

zepsuć

ausfallen Verb

wypadaćverb
poruszać się pod wpływem grawitacji na zewnątrz czegoś

ausgefallen | schick | auserlesen | ausgesucht | ungewöhnlich Adjektiv

wyszukanyadjective
mający szczególne cechy, rzadko spotykany

befallen [befällt; befiel; hat befallen] Substantiv

hiperprodukcja(ekonomia, ekonomiczny) produkcja, która przewyższa zapotrzebowanie
noun

bröckeln | bröseln | zerfallen Verb

kruszyćverb
ulegać kruszeniu

die Würfel sind gefallen

kości zostały rzucone(książkowy) stała się rzecz nieodwracalna; zapadła ostateczna decyzja;

durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Verb

nawalić(potocznie, potoczny) zawieść w czymś, nie zdołać zrobić czegoś z własnej winy
verb

nawalić(potocznie, potoczny) zepsuć się
verb

oblewaćverb
nie zaliczać komuś egzaminu

odpadaćverb
przestawać brać udział wskutek przegrania, wyeliminowania

durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Substantiv

niedostateczny(urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny
noun

einfallen [fiel ein; ist eingefallen] Verb

zapadaćverb
osuwać się w głąb, spadać, opuszczać się w dół; stawać się wklęsłym, wklęsnąć; zagłębiać się, pogrążać się w czymś.

das gefallen [des Gefallens; —] Verb

podobać sięverb
odpowiadać czyjemuś gustowi, wyczuciu estetycznemu, robić na kimś dobre wrażenie; wydawać się komuś sympatycznym

das Gefallen [des Gefallens; —] Substantiv

przysługanoun
grzeczność wyświadczona komuś

Gefallen | Gefälligkeit Substantiv

grzecznośćnoun
przysługa

in Ohnmacht fallen Verb

mdlećverb
tracić przytomność, najczęściej na skutek braku tlenu w mózgu

die Mausefalle [der Mausefalle; die Mausefallen] Substantiv

pułapka na myszynoun
proste mechaniczne urządzenie służące do łapania myszy na przynętę

nicht auf den Mund gefallen sein Verb

mieć niewyparzony językverb
mówić o czymś wprost, zwykle o czymś niemiłym, nieprzyjemnym

schneiden | fällen | abschlagen Verb

ścinaćverb
oddzielać coś od całości lub od podstawy za pomocą ostrego narzędzia

verfallen [verfiel; ist verfallen] Verb

popadaćverb
znaleźć się w trudnym położeniu

starzeć sięverb
tracić aktualność

verfallen | zerfallen Verb

rozpadaćverb
ulegać rozpadowi

wie aus den Wolken fallen Verb

spaść z niebaverb
zupełnie nieoczekiwanie, nagle, niespodziewanie wydarzyć się lub pojawić się gdzieś

wo gehobelt wird, da fallen Späne

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecąuczestnicząc biernie, choć niekoniecznie świadomie w jakiejś nieprzyjemnej sytuacji, często ponosi się jej przykre konsekwencje

zerbröckeln | zerfallen Verb

rozdrabniaćverb
dzielić się samoistnie na małe części

zerfallen [zerfiel; ist zerfallen] Verb

sypaćverb
psuć się

zum Opfer fallen Verb

paść ofiarąverb
zostać zaatakowanym, stać się ofiarą czegoś lub kogoś

zusammentreffen | zusammenfallen Verb

zbiegaćverb
odbywać się w jednym czasie

12