erlegen înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| erlegen [erlegte; hat erlegt] Verb | bićverb |
| Erlegen [erlegte; hat erlegt] Adjektiv | morderczyadjective morderczyadjective |
| erlegen | schlachten Verb | ubijać(potocznie, potoczny) powodować czyjąś śmierć |
| abdanken | abdizieren | abtreten | zurücktreten | verzichten | niederlegen Verb | abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji |
| auferlegen [erlegte auf; hat auferlegt] Verb | nakładać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ustanowić dla kogoś lub czegoś określony obowiązek albo karę wywieraćverb |
| befangen | verlegen Adjektiv | skrępowany(książkowy) zawstydzony, onieśmielony jakąś sytuacją |
| deponieren | hinterlegen Verb | deponować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przekazywać komuś pieniądze lub przedmioty na przechowanie |
| eierlegend Adjektiv | jajonośnyadjective |
| hinterlegen | verpfänden Verb | zastawiaćverb |
| legen | unterlegen Verb | podkładaćverb |
| der Pleochroismus [des Pleochroismus; —] (Eigenschaft gewisser Kristalle, Licht nach mehreren Richtungen in verschiedene Farben zu zerlegen) Substantiv | pleochroizmnoun |
| ovipar | eierlegend Adjektiv | jajorodny(zoologia, zoologiczny) odznaczający się rozwojem zarodkowym w jaju poza organizmem matki |
| schlussfolgern | überlegen Verb | rozumować(psychologia, psychologiczny) rozpatrywać w myślach, wyciągając w tym czasie wnioski |
| unterlegen [unterlegte; hat unterlegt] Verb | podkładać(sztuka) dawać tło, ilustrację z innej dziedziny sztuki do jakiegoś utworu |
| verlagern | verlegen Verb | przemieszczaćverb |
| verlegen [verlegte; hat verlegt] Verb | przenosićverb przerzucićverb ułożyćverb zapodziaćverb |
| verlegen [verlegte; hat verlegt] Adjektiv | zakłopotanyadjective zażenowanyadjective |
| verlegen | betreten Adjektiv | zmieszanyadjective |
| verlegen | verschieben Verb | przekładaćverb |
| die Verlegenheit [der Verlegenheit; die Verlegenheiten] Verb | konfundowaćverb |
| die Verlegenheit [der Verlegenheit; die Verlegenheiten] Substantiv | zażenowanienoun żenadanoun |
| Verlegenheit | Befangenheit Substantiv | zakłopotanienoun |
| veröffentlichen | auflegen | verlegen Verb | wydawaćverb |
| widerlegen [widerlegte; hat widerlegt] Verb | obalaćverb |
| zerlegen [zerlegte; hat zerlegt] Verb | rozebraćverb |
| überlegen [überlegte; hat überlegt] Verb | górującyverb lepszyverb |
| überlegen | bedenken | erwägen Verb | rozważać(książkowy) zastanawiać się, rozpatrywać jakąś kwestię, wnikliwie analizując |
| überlegen | durchdenken | überdenken Verb | przemyśliwaćverb |
| die Überlegenheit [der Überlegenheit; die Überlegenheiten] Substantiv | wyższośćnoun |
