dicţionar German-Polonez »

eden înseamnă în Poloneză

GermanăPoloneză
das Eden [des Edens; —] Substantiv

Eden(biblijny) raj, ogród rajski;
noun

abgelegen | abgeschieden | menschenleer Adjektiv

odludnyadjective
znajdujący się daleko od skupisk ludzi

die Abgeschiedenheit [der Abgeschiedenheit; —] Substantiv

krecz(sport, sportowy) w tenisie ziemnym: wycofanie się zawodnika w trakcie meczu, zwykle, choć nie zawsze, z powodu kontuzji
noun

spoczyneknoun
okres emerytury

die Abrede [der Abrede; die Abreden] Substantiv

porozumienienoun

uzgodnienienoun

entschieden [entschiedener; am entschiedensten] Adjektiv

zdecydowanieadjective

zgiętyadjective
taki, który uległ zgięciu; mający zaburzoną oś

unzufrieden [unzufriedener; am unzufriedensten] Adjektiv

niezadowolonyadjective
odczuwający niezadowolenie

verschieden [verschiedner; am verschiedensten] Adjektiv

rozmaityadjective
charakteryzujący się różnorodnością swoich cech, np. kształtów, kolorów, typów

zufrieden [zufriedener; am zufriedensten] Adjektiv

radadjective
będący w dobrym nastroju

zadowolonyadjective
taki, który cieszy się, czerpie zadowolenie, satysfakcję z czegoś; radosny

Andersartigkeit | Unterschiedlichkeit | Verschiedenheit Substantiv

odmienność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest odmienne; cecha tych, którzy są odmienni
noun

die Anrede [der Anrede; die Anreden] Substantiv

alokucjanoun
uroczysta przemowa;

krążenie(rzeczownik odczasownikowy) od krążyć
noun

obiegnoun
krążenie lub rozpowszechnianie się czegoś wśród różnych osób lub w różne miejsca

das Antezedens [des Antezedens; die Antezedenzien] Substantiv

antecedensnoun

auf jeden Fall Phrase

tak czy owakphrase
niezależnie od okoliczności; mimo wszystko

die Ausrede [der Ausrede; die Ausreden] Substantiv

wymówkanoun
wykrętne usprawiedliwienie

bedenken [bedachte; hat bedacht] Verb

rozważyćverb

Bedenken [bedachte; hat bedacht] Substantiv

skrupułnoun
stan psychiczny człowieka mającego wątpliwość natury etycznej

die Bedenklichkeit [der Bedenklichkeit; die Bedenklichkeiten] Substantiv

powaganoun
zrównoważony, opanowany sposób bycia, nieuleganie emocjom

befriedigend | zufriedenstellend Adjektiv

zadowalającyadjective
wystarczająco dobry

Befriedigung | Zufriedenheit Substantiv

satysfakcja(książkowy) uczucie zadowolenia ze spełnienia pewnych oczekiwań
noun

beispiellos | präzedenzlos Adjektiv

bezprecedensowy(książkowy) bez precedensu
adjective

beruhigen | befrieden Verb

uspokajaćverb
przywracać spokój, utulać, łagodzić, usuwać obawy, zdenerwowanie

bescheiden [beschied; hat beschieden] Adjektiv

skromnyadjective
niemający potrzeby wyróżniania się

skromnyadjective
niewielki

bewegen | überreden Verb

nakłaniaćverb
wywierać na kogoś wpływ, by coś wykonał

das böse Gewissen verrät sich selbst | der Dieb hält jeden Busch für einen Büttel

na złodzieju czapka goresytuacja, gdy winowajca dręczony wyrzutami sumienia boi się zdemaskowania, a jednak swoim zachowaniem wzbudza podejrzenia

der Ertrinkende klammert sich am Strohhalm fest | ein Ertrinkender klammert sich an jeden Strohhalm

tonący brzytwy się chwytaczłowiek w kłopotach próbuje wszelkich rozwiązań

enorm | entschieden | gewaltig | überwältigend Adverb

przemożnie(książkowy) w znaczny sposób
adverb

entscheiden [entschied, hat entschieden] (über mit Akkusativ) Verb

wyznaczaćverb
określać wartość czegoś poprzez pomiar lub obliczenia

zdecydowaćverb
podjąć decyzję

er ruhe in Frieden | möge er in Frieden ruhen Interjection

niech odpoczywa w pokoju(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) katolicki akt strzelisty do Boga za zmarłą osobę
interjection

Frieden [friedete; hat gefriedet] Substantiv

spokójnoun
stan pozbawiony kłótni, zatargów, konfliktów, sprzeczek

Frieden | Friede Substantiv

pokój(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (wojskowość, wojskowy) stan panujący między dwoma narodami, bez działań wojennych, bez wypowiedzenia wojny
noun

pokój(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) pakt kończący wojnę
noun

Frieden | Ruhe | Friede Substantiv

pokój(przestarzałe, przestarzały) spokój
noun

die Friedensbewegung [der Friedensbewegung; die Friedensbewegungen] Substantiv

ruch pacyfistycznynoun

12