ball înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| der Ball [des Ball(e)s; die Bälle] Substantiv | balnoun |
| der Ball [des Ball(e)s; die Bälle] Adjektiv | balowyadjective |
| Ball | Kugel Substantiv | piłka(sport, sportowy) gumowy lub wykonany z innych materiałów przedmiot o kształcie kulistym lub zbliżonym do kuli o różnym rozmiarze i sprężystości, zazwyczaj pusty w środku lub wypełniony powietrzem, służący do zabaw bądź gier sportowych |
| die Ballade [der Ballade; die Balladen] Substantiv | ballada(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wierszowany utwór opisujący niezwykłe wydarzenia; ballada(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nastrojowy utwór |
| der Ballast [des Ballast(es);] (Plural selten: die Ballaste) Substantiv | balast(morski) obciążenie stosowane głównie do obniżenia środka ciężkości i poprawienia stateczności; balast(przenośnie, przenośnia) zbędny ciężar psychiczny lub fizyczny |
| ballastlos Adjektiv | bezbalastowy(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) niemający balastu |
| Ballaststoff Verb | chrzęścićverb |
| Ballaststoff Substantiv | błonnik(biologia, biologiczny) (biochemia, biochemiczny) odgrywający ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego kompleks substancji pochodzenia roślinnego nieulegający trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego człowieka i zwierząt monogastrycznych; |
| Ballbesitz Substantiv | posesjanoun |
| die Ballei [der Ballei; die Balleien] Substantiv | baliwat(historia, historyczny, historycznie) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jednostka organizacyjna w niektórych zakonach, pośrednia między przeoratem a komandorią; |
| der Ballen [des Ballens; die Ballen] Verb | wyrywaćverb |
| der Ballen [des Ballens; die Ballen] Substantiv | balotnoun bela(drukarstwo, drukarski) arkusze papieru w określonej liczbie belanoun belanoun |
| Ballenzehe Substantiv | haluks(medycyna, medyczny) schorzenie polegające na tworzeniu się bolesnej narośli w miejscu, gdzie zaczyna się duży palec stopy, zwykle także z odchyleniem tego palca ku pozostałym; |
| die Ballerina [der Ballerina; die Ballerinen] Substantiv | balerina(potocznie, potoczny) damskie lekkie czółenko, wzorowane na baletkach, na płaskim obcasie lub bez obcasa, często obszyte elastyczną taśmą lub gumą balerinanoun balerinka(potocznie, potoczny) damskie lekkie czółenko, wzorowane na baletkach, na płaskim obcasie lub bez obcasa, często obszyte elastyczną taśmą lub gumą |
| Ballerina | Balletttänzerin Substantiv | baletnica(zawód, zawodowy, zawodowo) (sztuka) kobieta, która tańczy w balecie |
| ballern [ballerte; hat geballert] Verb | walićverb |
| Ballerspiel Substantiv | strzelanka(gry komputerowe) gatunek gier cyfrowych, których rozgrywka opiera się na pokonywaniu przeciwników za pomocą broni palnej; |
| das Ballett [des Ballett(e)s; die Ballette] Substantiv | balet(choreografia, choreograficzny) rodzaj tanecznego widowiska teatralnego; balet(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) utwór muzyczny napisany specjalnie dla baletu (1.1) |
| Ballett- Adjektiv | baletowy(choreografia, choreograficzny) dotyczący baletu, zajmujący się baletem, skupiający się na balecie |
| Ballettlehrerin | |
| Ballettomane | |
| die Ballistik [der Ballistik; —] Substantiv | balistykanoun |
| ballistisch Adjektiv | balistycznyadjective balistycznyadjective |
| ballistokardiografisch | ballistokardiographisch Adjektiv | balistokardiograficzny(medycyna, medyczny) związany z balistokardiografią |
| der Balljunge [des Balljungen; die Balljungen] Substantiv | chłopiec do piłek(sport, sportowy) chłopak zbierający piłki podczas meczu i podający je grającemu |
| das Ballkleid [des Ballkleid(e)s; die Ballkleider] Phrase | suknia balowaphrase |
| der Ballon [des Ballons; die Ballons, die Ballone] Phrase | balonikphrase |
| Ballon- | Ballonfahrer- | Ballonsport- Adjektiv | baloniarski(sport, sportowy) związany z baloniarstwem albo baloniarzami |
| Ballon | Luftballon Substantiv | balonnoun |
| der Ballsaal [des Ballsaal(e)s; die Ballsäle] Substantiv | sala balowanoun |
| der Ballungsraum [des Ballungsraum(e)s; die Ballungsräume] Substantiv | aglomeracja(urbanistyka, urbanistyczny) zespół miast i osiedli, skupionych na względnie małym obszarze, zazwyczaj wokół dużego miasta lub ośrodka przemysłowego; |
