ar înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| das Argon [des Argons] Substantiv | argon(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Ar i liczbie atomowej 18; |
| der Argonaut [des Argonaut; die Argonauten] Substantiv | argonautanoun Argonauta(mitologia grecka) każdy z uczestników wyprawy po złote runo pod wodzą Jazona na statku Argo; żeglareknoun |
| Argos Substantiv | Argus(mitologia, mitologiczny) w mitologii greckiej budowniczy okrętu Argo, jeden z Argonautów; |
| Argos | Argus Substantiv | Argus(mitologia, mitologiczny) w mitologii greckiej olbrzym o stu wiecznie czuwających oczach; |
| das Argument [des Argument(e)s; die Argumente] Substantiv | argument(matematyka, matematyczny) zmienna o wartościach z dziedziny funkcji, od której zależy wynik argumentnoun |
| die Argumentation [der Argumentation; die Argumentationen] Substantiv | argumentacjanoun |
| das argumentieren Verb | argumentowaćverb |
| Argus | |
| Argus- | argusäugig Adjektiv | argusowyadjective |
| Argusauge | argusowe okoumiejętność dokładnego postrzegania uchybień, złych stron czegoś; czujny wzrok |
| der Argwohn [des Argwohn(e)s] (gegen mit Akkusativ) Substantiv | niedowierzanie(rzeczownik odczasownikowy) od nie dowierzać podejrzliwośćnoun |
| argwöhnen [argwöhnte; hat geargwöhnt] Verb | posądzaćverb |
| argwöhnisch [argwöhnischer; am argwöhnischsten] Adjektiv | méfiantadjective szemranyadjective |
| argwöhnisch [argwöhnischer; am argwöhnischsten] Adverb | podejrzanieadverb |
| argwöhnisch | misstrauisch Adjektiv | nieufnyadjective podejrzliwyadjective |
| arhythmisch | arrhythmisch | unregelmäßig | unrythmisch Adjektiv | nierytmicznyadjective |
| Ariadne Substantiv | Ariadnanoun |
| der Ariadnefaden [des Ariadnefadens; —] Phrase | nić Ariadnyphrase |
| arianisch Adjektiv | ariański(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z naukami lub osobą Ariusza, arianami lub arianizmem |
| arid [arider; am aridesten] Adjektiv | jałowyadjective |
| die Arie [der Arie; die Arien] Substantiv | aria(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) pieśń wykonywana solo w czasie opery lub oratorium; |
| Ariel Substantiv | Ariel(astronomia, astronomiczny) jeden z księżyców Urana; Ariel(biblijny) stara nazwa Jerozolimy; obecnie miasto w Izraelu Arielnoun |
| der Arier [des Ariers; die Arier] Substantiv | Aria(antropologia, antropologiczny) Aryjczyk(etnografia, etnograficzny) osoba należąca do grupy etnicznej, której członkowie posługują się jednym z języków indoeuropejskich lub której członkowie byli azjatyckimi przodkami dzisiejszych społeczności posługujących się jednym z języków indoeuropejskich Aryjczyk(historia, historyczny, historycznie) w hitleryzmie: przedstawiciel najwyższej rasy, bez żydowskich przodków |
| arisch Adjektiv | aryjski(etnografia, etnograficzny) należący do Ariów aryjski(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) w hitleryzmie: nieposiadający żydowskich przodków |
| der Aristokrat [des Aristokraten; die Aristokraten] Substantiv | arystokratanoun |
| die Aristokratie [der Aristokratie; die Aristokratien] Substantiv | arystokracjanoun |
| die Aristokratin [der Aristokratin; die Aristokratinnen] Substantiv | arystokratkanoun |
| aristokratisch [aristokratischer; am aristokratischsten] Adjektiv | arystokratyczny(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związany z arystokracją jako formą sprawowania rządów arystokratycznyadjective |
