ach înseamnă în Poloneză
| Germană | Poloneză |
|---|---|
| ach Interjection | ach (Polnisch)interjection ba(potocznie, potoczny) wyrażenie, że odpowiedź jest w oczywisty sposób twierdząca |
| ach du lieber Himmel! Interjection | wielkie niebainterjection |
| ach du liebes bisschen! Interjection | ojejinterjection |
| (ach) ja? | czyżby…wprowadzająca pytanie, sugerująca niepewność lub przypuszczenie |
| ach so | rzeczywiściew formie pytania: wyraża wątpliwość |
| ach was | bez picunaprawdę, serio |
| ach wo | skądwzmocnione nie |
| ach | ah Interjection | ahainterjection |
| ach | ah | oh | oje Interjection | ojinterjection |
| ach | oh Interjection | achinterjection |
| Achaia | Achäa Substantiv | Achaja(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) kraina w Grecji; |
| achaiisch | achäisch Adjektiv | achajski(odrzeczownikowy) Achaja, Achaj, Achajczyk, Achajka |
| Achalziche Substantiv | Achalciche(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowo-zachodniej Gruzji, stolica i największe miasto regionu Samcche-Dżawachetia; |
| der Achat [des Achat(e)s; die Achate] Substantiv | achatnoun achatesnoun agat(mineralogia, mineralogiczny) odmiana chalcedonu; kamień półszlachetny o charakterystycznych paskach układających się koncentrycznie; |
| Achat | achaten Adjektiv | agatowyadjective |
| Acheiropoieton | |
| Acheiropoíeton | Achiropíiton Substantiv | acheiropita(plastyka) wizerunek postaci uważany za powstały w nadnaturalny, cudowny sposób; |
| Acheuléen | |
| Achilles Adjektiv | achillesowyadjective |
| die Achillesferse [der Achillesferse; die Achillesfersen] Substantiv | pięta Achillesa(mitologia grecka) (mitologia rzymska) czuły punkt, miejsce słabości; |
| die Achillessehne [der Achillessehne; die Achillessehnen] Substantiv | ścięgno Achillesa(anatomia, anatomiczny) największe ścięgno u człowieka, łączące mięsień trójgłowy łydki z kością piętową |
| Achilleus Substantiv | Achilles(mitologia grecka) heros i bohater wojny trojańskiej, syn Peleusa i Tetydy; |
| Achim | |
| Acholie | |
| Achondrit Substantiv | achondryt(geologia, geologiczny) (astronomia, astronomiczny) meteoryt kamienny składający się głównie z piroksenów i plagioklazów |
| Achondroplasie | |
| Achroit | |
| die Achromasie [der Achromasie; die Achromasien] Substantiv | achromatopsjanoun achromatycznośćnoun achromatyzmnoun |
| der Achromat [des Achromat(e)s; die Achromate] Substantiv | achromat(optyka, optyczny) (fotografia) (fizyka, fizyczny) układ optyczny, zestaw dwóch soczewek zrobionych z gatunków szkła o różnej dyspersji połączonych razem; |
| Achromatin | |
| achromatisch [achromatischer; am achromatischsten] Adjektiv | achromatyczny(fizyka, fizyczny) o układzie optycznym: niedający rozczepienia na barwy widmowe |
| Achromatopsie Substantiv | achromatopsja(medycyna, medyczny) duża lub całkowita niemożność rozpoznawania barw; |
