Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

grund bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
der Grund [des Grund(e)s; die Gründe] Substantiv

grunt(budownictwo) substancja silnie wiążąca się z podłożem, pełniąca funkcję podkładu przy tynkowaniu, malowaniu, politurowaniu itp., a także w malarstwie, jako podkład pod malowidło; także wyschnięta warstwa tej substancji;
noun

gruntnoun
dno jakiegoś akwenu (rzeki, morza, stawu, strumienia)

posiadłość ziemskanoun

der Grund [des Grund(e)s; die Gründe] Adjektiv

podstawowyadjective
główny, elementarny

Grund | Boden Substantiv

dnonoun
dolna powierzchnia wgłębienia w skorupie ziemskiej, np. koryta rzeki lub wąwozu

Grund | Ursache Substantiv

powódnoun
coś, co uzasadnia podjęcie jakiegoś działania lub zmianę stanu emocjonalnego

Grundbesitz | Grundstück Substantiv

gruntnoun
obszar stanowiący czyjąś własność (najczęściej występujące w liczbie mnogiej)

das Grundbuch [des Grundbuch(e)s; die Grundbücher] Substantiv

księga wieczystanoun
urzędowy rejestr określający stan prawny nieruchomości;

die Grundform [der Grundform; die Grundformen] Adjektiv

bezokolicznikowy(gramatyka) związany z bezokolicznikem, dotyczący bezokolicznika
adjective

das Grundgesetz [des Grundgesetzes; die Grundgesetze] Substantiv

Konstytucja Niemiecnoun

Ustawa Zasadniczanoun

Grundgütiger Interjection

rany boskie(przenośnie, przenośnia) wykrzyknienie, które może wyrażać zaskoczenie, irytację, zdziwienie, gniew
interjection

grundieren [grundierte; hat grundiert] Verb

gruntowaćverb
pokrywać jakąś powierzchnię gruntem, warstwą podkładową

die Grundierung [der Grundierung; die Grundierungen] Substantiv

spłonka(wojskowość, wojskowy) (technologia, technika, techniczny) mały ładunek wybuchowy inicjujący wybuch właściwego materiału wybuchowego;
noun

die Grundlage [der Grundlage; die Grundlagen] Substantiv

podstawanoun
to, na czym coś stoi

die Grundlage [der Grundlage; die Grundlagen] Adjektiv

zasadniczyadjective
podstawowy, najważniejszy

Grundlage | Grundsatz Substantiv

grunt(przenośnie, przenośnia) zasada, podstawa (najczęściej używane we frazeologizmach)
noun

grundlegend [grundlegender; am grundlegendsten] Adjektiv

fundamentalnyadjective
podstawowy, stanowiący podstawę, elementarny, zasadniczy

zasadniczoadjective

zupełnieadjective

zupełnyadjective

grundlos

rozmiękły

grundlos Adjektiv

bezprzyczynowyadjective
nie mający przyczyny

grundlos | unbegründet Adjektiv

bezpodstawnyadjective
nieuzasadniony, niesłuszny, nie mający słusznych podstaw

der Grundriss [des Grundrisses; die Grundrisse] Phrase

rzut poziomyphrase

Grundschlag Verb

rozbić(książkowy) pokonać nieprzyjaciela w walce, rozproszyć siły nieprzyjaciela
verb

stłucverb
zbić kogoś

wybićverb
uderzając, odtworzyć rytm

Grundschlag Substantiv

bicie(rzeczownik odczasownikowy) od bić
noun

die Grundschuld [der Grundschuld; die Grundschulden] Substantiv

dług gruntowynoun

Grundschule | Volksschule | Primarschule Substantiv

szkoła podstawowa(edukacja, edukacyjny) szkoła, w której dzieci zaczynają obowiązkową naukę;
noun

der Grundstein [des Grundstein(e)s; die Grundsteine] Substantiv

kamień węgielny(przenośnie, przenośnia) podstawa, najważniejsza część czegoś
noun

kamień węgielnynoun
obecnie pierwsza cegła lub inny element budowlany stawiany jako pierwszy podczas budowy, mający znaczenie symboliczne

die Grundsteuer [der Grundsteuer; die Grundsteuern] Substantiv

podatek od nieruchomościnoun

das Grundstück [des Grundstück(e)s; die Grundstücke] Substantiv

ziemianoun
działka rolnicza lub budowlana

Grundstück | Land Substantiv

działkanoun
wyznaczony obszar ziemi przeznaczony pod zabudowę lub uprawę

grundsätzlich [grundsätzlicher; am grundsätzlichsten] Adjektiv

generalnieadjective

kardynalnyadjective
główny, najważniejszy, zasadniczy

stanowczoadjective

w zasadzieadjective

12