Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

grund bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
grundsätzlich [grundsätzlicher; am grundsätzlichsten] Adjektiv

stanowczoadjective

w zasadzieadjective

z zasadyadjective

grundsätzlich [grundsätzlicher; am grundsätzlichsten] Adverb

na dobrą sprawęadverb
w rzeczywistości, tak naprawdę, w istocie, tak na dobrą sprawę

Grundschlag Verb

rozbić(książkowy) pokonać nieprzyjaciela w walce, rozproszyć siły nieprzyjaciela
verb

stłucverb
zbić kogoś

wybićverb
uderzając, odtworzyć rytm

Grundschlag Substantiv

bicie(rzeczownik odczasownikowy) od bić
noun

die Grundschuld [der Grundschuld; die Grundschulden] Substantiv

dług gruntowynoun

Grundschule | Volksschule | Primarschule Substantiv

szkoła podstawowa(edukacja, edukacyjny) szkoła, w której dzieci zaczynają obowiązkową naukę;
noun

der Grundstein [des Grundstein(e)s; die Grundsteine] Substantiv

kamień węgielny(przenośnie, przenośnia) podstawa, najważniejsza część czegoś
noun

kamień węgielnynoun
obecnie pierwsza cegła lub inny element budowlany stawiany jako pierwszy podczas budowy, mający znaczenie symboliczne

die Grundsteuer [der Grundsteuer; die Grundsteuern] Substantiv

podatek od nieruchomościnoun

das Grundstück [des Grundstück(e)s; die Grundstücke] Substantiv

ziemianoun
działka rolnicza lub budowlana

Grundstück | Land Substantiv

działkanoun
wyznaczony obszar ziemi przeznaczony pod zabudowę lub uprawę

das Grundwasser [des Grundwassers; die Grundwasser, die Grundwässer] Substantiv

woda gruntowanoun

der Grundwortschatz [des Grundwortschatzes; die Grundwortschätze] Substantiv

słownictwo bazowenoun

słownictwo podstawowenoun

der Abgrund [des Abgrund(e)s; die Abgründe] Substantiv

otchłańnoun
realna pusta, ogromna, głęboka lub wręcz bezdenna przestrzeń

przepaśćnoun
obszar obok stromej ściany góry

zgubanoun
klęska, nieszczęście

Abgrund | Schlund | Loch Substantiv

czeluść(książkowy) przepaść, głębia, jama
noun

abgrundtief Adjektiv

fatalny(potocznie, potoczny) bardzo zły
adjective

rozpaczliwyadjective
skrajnie niekorzystny, beznadziejny

abgrundtief | abgründig | bodenlos Adjektiv

bezdennyadjective
taki, który wydaje się nie mieć dna

unbegründet [unbegründeter; am unbegründetsten] Adjektiv

nieuzasadnionyadjective
nie mający uzasadnienia, nie mający usprawiedliwienia

anhand | auf der Basis von | auf der Grundlage von

na podstawiewyrażenie zaznaczające, co jest podstawą wykonania danej czynności, dzieła, utworu lub przedmiotu

auf Grund

na skutekz powodu czegoś

aufgrund

skutkiemw wyniku, konsekwencji czegoś, z jakiegoś powodu

aufgrund Adjektiv

zorganizowanyadjective
świadczący o tym, że ktoś potrafi właściwie zorganizować się

begründen [begründete; hat begründet] Verb

nawiązywaćverb
zaczynać lub wznawiać kontakt, stosunki

ugruntowaćverb

ustanawiaćverb
mianować, powoływać jakiś organ władzy

ustanawiaćverb
wprowadzać jako prawo

uzasadniaćverb
podawać argumenty, powody lub dowody na słuszność lub prawdziwość czegoś

uzasadnićverb

begründen | einleiten | in Gang bringen Verb

zapoczątkowaćverb
dać czemuś początek, zainicjować

begründet | berechtigt Adjektiv

uzasadnionyadjective
oparty na słusznych podstawach, mający obiektywne uzasadnienie

Begründetheit Substantiv

zasadność(odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest zasadne
noun

die Begründung [der Begründung; die Begründungen] Substantiv

uzasadnienienoun
zbiór argumentów, powodów, motywów i dowodów wyjaśniających jakieś działanie

123