Deutsch-Polnisch Wörterbuch »

ar bedeutet auf Polnisch

DeutschPolnisch
zusammenarbeiten [arbeitete zusammen; hat zusammengearbeitet] Verb

współpracowaćverb
pracować wspólnie z kimś w celu osiągnięcia określonego rezultatu

der Arbeitgeber [des Arbeitgebers; die Arbeitgeber] Substantiv

pracodawcanoun
osoba lub przedsiębiorstwo zatrudniające pracowników;

die Arbeitgeberin [der Arbeitgeberin; die Arbeitgeberinnen] Substantiv

pracodawczyninoun

der Arbeitnehmer [des Arbeitnehmers; die Arbeitnehmer] Substantiv

pracobiorcanoun

arbeitsam | fleißig Adjektiv

pracowityadjective
taki, który jest skłonny do długiej pracy; taki, który umie/lubi dużo pracować; charakteryzujący się pracowitością

die Arbeitsbiene [der Arbeitsbiene; die Arbeitsbienen] Phrase

pszczoła robotnicaphrase

Arbeitsbühne Substantiv

zwyżkanoun
pojazd z podnośnikiem koszowym

die Arbeitsfläche [der Arbeitsfläche; die Arbeitsflächen] Substantiv

powierzchnia roboczanoun

der Urlaub [des Urlaub(e)s; die Urlaube] (in Betrieben, Behörden, beim Militär nach Arbeitstagen gezählte dienst-, arbeitsfreie Zeit, die jemand - zum Zwecke der Erholung - erhält) Substantiv

urlopnoun
dni wolne od pracy przysługujące pracownikowi;

Arbeitsgemeinschaft | Kollektiv Substantiv

kolektyw(książkowy) grupa osób związanych wspólną pracą czy inną działalnością, mających ten sam cel
noun

das Arbeitsgerät [des Arbeitsgerät(e)s; die Arbeitsgeräte] Verb

zaprowadzaćverb
zakładać, urządzać, instalować coś

arbeitsintensiv Adjektiv

pracochłonnyadjective
wymagający relatywnie dużego nakładu pracy w stosunku do efektu

das Arbeitsklima [des Arbeitsklimas] Phrase

atmosfera pracyphrase

die Arbeitskraft [der Arbeitskraft; die Arbeitskräfte] Substantiv

siła robocza(ekonomia, ekonomiczny) ogół pracowników, robotników, którzy są lub mogą zostać zatrudnieni
noun

arbeitslos | erwerbslos Adjektiv

bezrobotnyadjective
bez pracy, bez zajęcia

der Arbeitslose [ein Arbeitsloser; des/eines Arbeitslosen; die Arbeitslosen/zwei Arbeitslose] Substantiv

bezrobotnanoun

Arbeitsloser Substantiv

bezrobotnynoun
osoba bez pracy

die Arbeitslosigkeit [der Arbeitslosigkeit] Substantiv

bezrobocie(ekonomia, ekonomiczny) stan, w którym część osób zdolnych do pracy i chcących ją podjąć nie może jej znaleźć;
noun

der Arbeitsort Substantiv

pracownia(edukacja, edukacyjny) szkolna sala lekcyjna wyposażona w urządzenia potrzebne do nauki jakiegoś przedmiotu
noun

der Arbeitsplatz [des Arbeitsplatzes; die Arbeitsplätze] Substantiv

miejsce pracynoun

robota(potocznie, potoczny) miejsce, w którym ktoś jest zatrudniony
noun

stanowisko pracynoun

Arbeitsrückstand Substantiv

zaległośćnoun
praca, która nie została wykonana w wyznaczonym czasie, a która musi zostać wykonana

Arbeitsschutz- Adjektiv

behapowski(potocznie, potoczny) związany z BHP, albo z behapowcem
adjective

Arbeitssprache

język roboczy

die Arbeitssucht Substantiv

pracoholizm(psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) uzależnienie od wykonywania pracy;
noun

Arbeitssüchtige Substantiv

pracoholiknoun
osoba cierpiąca na pracoholizm, uzależniona od wykonywanej pracy

Arbeitstou-ristik Substantiv

saksy(historia, historyczny, historycznie) emigracja sezonowa Polaków do Niemiec na okres robót polowych
noun

die Arbeitsunfähigkeit [der Arbeitsunfähigkeit; die Arbeitsunfähigkeiten] Substantiv

zwolnienienoun
dokument potwierdzający zwolnienie (1.1) od czegoś

der Arbeitsvertrag [des Arbeitsvertrag(e)s; die Arbeitsverträge] Substantiv

umowa o pracę(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umowa zawarta między pracodawcą a pracownikiem, w której pracownik zobowiązuje się do wykonywania dla pracodawcy określonej pracy za określonym wynagrodzeniem;
noun

das Arbeitszimmer [des Arbeitszimmers; die Arbeitszimmer] Substantiv

gabinetnoun
pokój przeznaczony do pracy umysłowej

die Arbitrage [der Arbitrage; die Arbitragen] Substantiv

arbitrażnoun
sąd rozjemczy, polubowne rozstrzygnięcie danej kwestii przez arbitrów

arbiträr [arbiträrer; am arbiträrsten] Adjektiv

apodyktycznyadjective

arbitralnyadjective
narzucający swoje zdanie, nielubiący sprzeciwu

das Arboretum [des Arboretums; die Arboreten] Substantiv

arboretum(ekologia, ekologiczny) wyodrębniony obszar, na którym znajduje się kolekcja drzew i krzewów, utrzymywany w celu naukowo-badawczym (np. prace nad aklimatyzacją obcych gatunków), bądź ochrony rzadkich gatunków i odmian;
noun

Arcadi Substantiv

Arkadiusznoun
imię męskie;

das Archaikum [des Archaikums; —] Substantiv

archaik(geologia, geologiczny) najstarszy eon w dziejach Ziemi;
noun

arhaiknoun

archaisch | veraltet Adjektiv

archaicznyadjective
będący typowym dla dawnych czasów

archaisieren [archaisierte; hat archaisiert] Verb

archaizowaćverb
nadawać utworowi cechy charakterystyczne dla dzieł dawnych epok

1234