ar bedeutet auf Polnisch
| Deutsch | Polnisch |
|---|---|
| das aragonesisch [des Aragonesisch(s); —] Adjektiv | aragońskiadjective |
| Aragonien | Aragon Substantiv | Aragonia(geografia, geograficzny) (administracja) region autonomiczny w północnej Hiszpanii |
| der Aragonit [des Aragonits; die Aragonite] Substantiv | aragonit(mineralogia, mineralogiczny) minerał z gromady węglanów, polimorficzna odmiana węglanu wapnia; |
| Aragwi Substantiv | Aragwi(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka we wschodniej Gruzji, lewy dopływ Kury; |
| Arak Substantiv | Arak(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w środkowym Iranie, u podnóża gór Zagros; |
| der Aralsee | |
| der Aralsee Substantiv | Jezioro Aralskie(geografia, geograficzny) zanikające, bezodpływowe, słone jezioro w Kazachstanie i Uzbekistanie; Morze Aralskie(geografia, geograficzny) Jezioro Aralskie |
| Aramäisch [aramäischer; am aramäischsten] Substantiv | aramejski(językoznawstwo, językoznawczy) język z grupy semickiej, używany na Bliskim Wschodzie od II tysiąclecia p.n.e. do czasów dzisiejszych; |
| aramäisch [aramäischer; am aramäischsten] Adjektiv | aramejskiadjective |
| das Aräometer [des Aräometers; die Aräometer] Substantiv | areometr(fizyka, fizyczny) (technologia, technika, techniczny) przyrząd do pomiaru gęstości cieczy |
| der Ararat [des Ararat(s); —] (Berg in der Türkei) Substantiv | Ararat(geografia, geograficzny) górski masyw wulkaniczny w Turcji; |
| Aras Substantiv | Araks(geografia, geograficzny) (hydrologia, hydrologiczny) rzeka w Turcji, Armenii, Iranie i Azerbejdżanie, prawostronny dopływ Kury; |
| die Araukarie [der Araukarie; die Araukarien] Substantiv | araukaria(botanika, botaniczny) rodzaj drzew iglastych z rodziny araukariowatych igława(botanika, botaniczny) rodzaj drzew iglastych z rodziny araukariowatych |
| die Arbeit [der Arbeit; die Arbeiten] Substantiv | praca(fizyka, fizyczny) energia potrzebna do przesunięcia ciała o danych parametrach z jednego punktu pola do drugiego; pracanoun pracanoun robota(potocznie, potoczny) działalność zarobkowa robota(potocznie, potoczny) zespół czynności podejmowanych w celu wykonania czegoś |
| die Arbeit [der Arbeit; die Arbeiten] Adjektiv | roboczyadjective |
| Arbeit leisten Verb | pełnić(książkowy) sprawować jakąś funkcję, wypełniać jakieś obowiązki |
| arbeiten [arbeitete; hat gearbeitet] (an mit Dativ) Verb | pracowaćverb tyrać(potocznie, potoczny) ciężko pracować |
| der Arbeiter [des Arbeiters; die Arbeiter] Substantiv | robotniknoun |
| der Arbeiter [des Arbeiters; die Arbeiter] Adjektiv | robotniczyadjective |
| Arbeiter | Arbeitnehmer | Beschäftigter Substantiv | pracowniknoun |
| die Arbeiterin [der Arbeiterin; die Arbeiterinnen] Substantiv | pracownicanoun pracowniczkanoun robotnica(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) bezpłodna samica pszczoły, mrówki lub termita, która wykonuje wszystkie prace robotnicanoun |
| die Arbeiterklasse [der Arbeiterklasse; die Arbeiterklassen] Substantiv | klasa robotniczanoun |
| die Arbeiterpartei [der Arbeiterpartei; die Arbeiterparteien] Substantiv | |
| abarbeiten [arbeitete ab; hat abgearbeitet] Verb | odpracowaćverb przepracować sięverb |
| ausarbeiten [arbeitete aus; hat ausgearbeitet] Verb | opracowaćverb opracowyaćverb opracowywaćverb |
| durcharbeiten [arbeitete durch; hat durchgearbeitet] Verb | przerabiać(potocznie, potoczny) zapoznawać się z pewną wiedzą zgodnie z wyznaczonym planem |
| zusammenarbeiten [arbeitete zusammen; hat zusammengearbeitet] Verb | współpracowaćverb |
