Немецкий | Венгерский |
---|---|
dazwischen Adverb | között◼◼◼határozószó közé◼◼◼határozószó közte◼◼◻határozószó közéjük◼◼◻határozószó |
dazwischen Adjektiv | közöttük◼◼◼határozószó közben◼◼◼határozószó köztük◼◼◼határozószó |
dazwischenfahren [fuhr dazwischen; ist dazwischengefahren] Verb [daˈt͡svɪʃn̩ˌfaːʁən] | közbeesikige közbejönige közbelépige közbenjárige |
dazwischenfragen [fragte dazwischen; hat dazwischengefragt] Verb | közbekérdezige |
dazwischenfunken [funkte dazwischen; hat dazwischengefunkt] Verb [daˈt͡svɪʃn̩ˌfʊŋkn̩] | zavarja más állomás adásátkifejezés |
dazwischenkommen [kam dazwischen; ist dazwischengekommen] Verb [daˈt͡svɪʃn̩ˌkɔmən] | közbejön◼◼◼ige |
dazwischenliegen [lag dazwischen; hat dazwischengelegen] Verb | közben fekszikkifejezés |
dazwischengelegene | |
dazwischengeraten [geriet dazwischen; ist dazwischengeraten] Verb | közékerülige |
dazwischenreden [redete dazwischen; hat dazwischengeredet] Verb | közbeszól◼◼◼ige beleszólige |
dazwischenrufen [rief dazwischen; hat dazwischengerufen] Verb | közbekiabálige közbekiáltige |
dazwischenschalten [schaltete dazwischen; hat dazwischengeschaltet] Verb | közbeiktatige közéillesztige közékapcsolige |
dazwischenstehen [stand dazwischen; hat dazwischengestanden] Verb | akadályozige középen állkifejezés közöttük állkifejezés |
dazwischentreten [trat dazwischen; ist dazwischengetreten] Verb | közbelép◼◼◼ige |
dazwischenwerfen [warf dazwischen; hat dazwischengeworfen] Verb | közbevetige |
die Dazwischenkunft [der Dazwischenkunft; —] Substantiv | beavatkozás◼◼◼főnév közbejövetelfőnév közbelépésfőnév |
dazwischenliegend Adjektiv | közbeeső◼◼◼melléknév közbenső◼◼◼melléknév közbülső◼◻◻melléknév közvetítő◼◻◻melléknév közben fekvőmelléknév |
dazwischenstellen |