Венгерский-Немецкий словарь »

ki означает в немецкий

ВенгерскийНемецкий
ki nem merített kifejezés

unverbraucht [unverbrauchter; am unverbrauchtesten] »Adjektiv
[ˈʊnfɛɐ̯ˌbʁaʊ̯xt]

ki nem mondott

unausgesprochen◼◼◼

ungesagt◼◻◻

ki nem nyomtatott

ungedruckt

ki nem próbált

unerprobt◼◼◼

unbewiesen

unerwiesen

ki nem törölhető

untilgbar

ki nem váltott (zálogtárgy)

uneingelöst

Ki nyert?

Wer hat gewonnen?◼◼◼

ki tud jönni kifejezés

hinauskönnen [konnte hinaus; hat hinausgekonnt] »Verb
[hɪˈnaʊ̯sˌkœnən]

ki tud jutni kifejezés

(he)rauskönnen [konnte (he)raus; hat (he)rausgekonnt] »Verb

ki tud venni (valamit) kifejezés

auskriegen [kriegte aus; hat ausgekriegt] »Verb

ki tudná tekerni a nyakát (nagyon dühös)

jm den Hals umdrehen können

Ki utazik velünk?

Wer reist mit?◼◼◼

Ki van a drót (másik) végén?

Wen hast du an der Strippe?◼◼◼

ki van állítva (megtekintésre) ige

ausstehen [stand aus; hat ausgestanden] »Verb
[ˈaʊ̯sˌʃteːən]

ki van helyezve kifejezés

ausliegen [lag aus; hat(/ist) ausgelegen] »Verb
[ˈaʊ̯sˌliːɡn̩]

ki van merülve kifejezés

(he)runter seinPhrase

Ki van ott? kifejezés

das Quivive [des Quivive; die Quivives] »Substantiv
[kiˈviːf]

Ki van rúgva!

Sie sind gefeuert!◼◼◼

ki van téve kifejezés

aufliegen [lag auf; hat aufgelegen] »Verb

ausliegen [lag aus; hat(/ist) ausgelegen] »Verb
[ˈaʊ̯sˌliːɡn̩]

ki van tüntetve

sein ausgezeichnet

Ki van zárva! határozószó

Ausgeschlossen!◼◼◼ »Adverb

Ki vele! Beszéljen!

Heraus mit der Sprache!

Ki vesz részt az utazásban?

Wer reist mit?◼◼◼

Ki?

Wer?◼◼◼

kiabál ige

schreien [schrie; hat geschrien]◼◼◼ »Verb
[ˈʃʁaɪ̯ən]
Nem is kiabál. = Er schreit überhaupt nicht.

rufen [rief; hat gerufen]◼◼◻ »Verb
[ˈʁuːfn̩]
A te nevedet kiabálja. = Sie ruft deinen Namen.

kiabál (vkivel) ige

anschreien [schrie an; hat angeschrien] (Akkusativ)◼◼◼ »Verb
[ˈanˌʃʁaɪ̯ən]
Én nem vagyok ehhez hozzászokva, hogy kiabáljanak velem. = Ich bin es nicht gewohnt, angeschrien zu werden.

kiabálás főnév

das Geschrei [des Geschreis; —]◼◼◼ »Substantiv
[ɡəˈʃʁaɪ̯]
oft abwertend

das Gebrüll [des Gebrüll(e)s; —] (Verwandte Form: Gebrülle)◼◻◻ »Substantiv
[ɡəˈbʁʏl]

die Schreierei [der Schreierei; die Schreiereien]◼◻◻ »Substantiv
abwertend

das Gebrülle [des Gebrülles; —] (Verwandte Form: Gebrüll) »Substantiv
[ɡəˈbʁʏlə]

kiabálni

schawen

kiabáló (férfi) főnév

der Schreier [des Schreiers; die Schreier]◼◼◼ »Substantiv
[ˈʃʁaɪ̯ɐ]

kiabáló (nő) főnév

die Schreierin [der Schreierin; die Schreierinnen] »Substantiv

kiábrándít ige

enttäuschen [enttäuschte; hat enttäuscht] (Akkusativ)◼◼◼ »Verb
[ɛntˈtɔɪ̯ʃn̩]
Nem akarta az édesanyját kiábrándítani. = Er wollte seine Mutter nicht enttäuschen.

desillusionieren [desillusionierte; hat desillusioniert]◼◻◻ »Verb
[dɛsʔɪluzi̯oˈniːʁən]

123