Венгерский-Немецкий словарь »

arasz означает в немецкий

ВенгерскийНемецкий
elfárasztott melléknév

abgemüht »Adjektiv
[ˈapɡəˌmyːt]

(el)marasztal ige
jog is

verurteilen [verurteilte; hat verurteilt] »Verb
[fɛɐ̯ˈʔʊʁtaɪ̯lən]

elmarasztalás

Kondemnation

elparasztosodik ige

verbauern [verbauerte; ist verbauert] »Verb
[fɛɐ̯ˈbaʊ̯ɐn]

emberszagot áraszt kifejezés
nyj

menscheln [menschelte; hat gemenschelt] »Verb
[ˈmɛnʃl̩n]

erdei hölgyharaszt (Athyrium filix-femina) növénynév
bot

der Wald-Frauenfarn »Substantiv

ezüstkárász (Carassius gibelio) (Egyéb nevei: ezüst gibbélió, kínai kárász, jövevényponty, kövikárász) állatnév
zoo

der Giebel (oder die Silberkarausche)◼◼◼ »Substantiv
[ˈɡiːbl̩]

fáraszt ige

bemühen [bemühte; hat bemüht]◼◼◼ »Verb
[bəˈmyːən]

nerven [nervte; hat genervt]◼◼◻ »Verb
[ˈnɛʁfn̩]

mühen [mühte sich; hat sich gemüht]◼◼◻ »Verb
[ˈmyːən]

strapazieren [strapazierte; hat strapaziert]◼◻◻ »Verb
[ˌʃtʁapaˈt͡siːʁən]

traktieren [traktierte; hat traktiert] »Verb
[tʁakˈtiːʁən]

fárasztja magát kifejezés

abmatten, sich [mattette sich ab; hat sich abgemattett]Verb

abmühen, sich [mühte sich ab; hat sich abgemüht]Verb

fáraszmelléknév

anstrengend [anstrengender; am anstrengendsten]◼◼◼ »Adjektiv
[ˈanˌʃtʁɛŋənt]
Jó munkám van, de fárasztó. = Meine Arbeit ist gut, aber anstrengend.

ermüdend [ermüdender; am ermüdendsten]◼◼◻ »Adjektiv
[ɛɐ̯ˈmyːdn̩t]

zermürbend◼◼◻ »Adjektiv
[t͡sɛɐ̯ˈmʏʁbn̩t]

aufreibend [aufreibender; am aufreibendsten]◼◻◻ »Adjektiv
[ˈaʊ̯fˌʁaɪ̯bn̩t]

bemühend »Adjektiv
[bəˈmyːənt]

fatigant »Adjektiv

fáraszfőnév

die Ermüdlichkeit »Substantiv

die Mühseligkeit [der Mühseligkeit; die Mühseligkeiten] »Substantiv
[ˈmyːzeːlɪçˌkaɪ̯t]

fénnyel áraszt el kifejezés

ausstrahlen [strahlte aus; hat ausgestrahlt] »Verb
[ˈaʊ̯sˌʃtʁaːlən]

fenyőaraszoló (Bupalus piniarius) állatnév
zoo

der Kiefernspanner [des Kiefernspanners; die Kiefernspanner] (auch Gemeiner Kiefernspanner oder Gemeiner Lichtwald-Kiefernspanner) »Substantiv
[ˈkiːfɐnˌʃpanɐ]

fényt áraszkifejezés

lichtstrahlend »Adjektiv

füstöt áraszt kifejezés

schwalchen [schwalchte; hat geschwalcht] »Verb
[ˈʃvalçn̩]

gázzal eláraszt kifejezés

begasen [begastə; hat begast] »Verb
[bəˈɡaːzn̩]

hányadékszagot áraszt kifejezés

seideln »Adjektiv

haraszt főnév
bot

der Farn [Farn(e)s; die Farne]◼◼◼ »Substantiv
[faʁn]

Harasztok főnév
bot

Farne◼◼◼ »Substantiv
[ˈfaʁnə]

harcban kifáraszt kifejezés

abkämpfen [kämpfte ab; hat abgekämpft] »Verb
[ˈapˌkɛmp͡fn̩]

hegyi paraszt kifejezés

der Bergbauer [des Bergbauers/Bergbauern; die Bergbauern] »Substantiv
[ˈbɛʁkˌbaʊ̯ɐ]

idefáraszt vkit kifejezés

herbemühen [bemühte her; hat herbemüht] »Verb

illatot áraszt kifejezés

duften [duftete; hat geduftet]◼◼◼ »Verb
[ˈdʊftn̩]

kacarászás főnév

das Gekicher [des Gekichers; —] »Substantiv

das Geschmunzel [des Geschmunzels; —] »Substantiv

kacarászik ige

kichern [kicherte; hat gekichert]◼◼◼ »Verb
[ˈkɪçɐn]

kamaraszínházi darab kifejezés

das Kammerspiel [des Kammerspiel(e)s; die Kammerspiele] »Substantiv

kaparászás főnév

die Grabbelei [der Grabbelei; die Grabbeleien] »Substantiv

kaparászik ige

grabbeln [grabbelte; hat gegrabbelt] »Verb
[ˈɡʁabl̩n]

123