Ungarsk | Tysk |
---|---|
kalapál ige | hämmern [hämmerte; hat gehämmert]◼◼◼ »Verb |
kalapál (vmin) ige | |
kalapálgat ige | herumhämmern [hämmerte herum; hat herumgehämmert] »Verb |
kalapálgatás főnév | |
kalapálhatóság főnév | die Schmiedbarkeit [der Schmiedbarkeit; —] »Substantiv |
bekalapál ige | einklopfen [klopfte ein; hat eingeklopft] »Verb |
hidegen kalapált | |
kikalapál ige | aushämmern [hämmerte aus; hat ausgehämmert] »Verb |
kikalapál (ötvös) ige | ausklopfen [klopfte aus; hat ausgeklopft] »Verb |
szétkalapá(cso)l ige műsz | zerhämmern »Verb |