Tysk-Polsk ordbok »

türkisch betyder på polska

TyskaPolska
Türkisch [türkischer; am türkischsten] Substantiv

turecki(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Turcji;
noun

türkisch | Türkisch Adjektiv

tureckiadjective
odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących ją Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp.

Türkische Republik Nordzypern Substantiv

Turecka Republika Cypru Północnegonoun
państwo w północnej części Cypru, nieuznawane przez społeczność międzynarodową;

Alttürkisch Substantiv

starotureckinoun
język staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;

staroturkijskinoun
język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;

alttürkisch Adjektiv

starotureckiadjective
odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;

staroturkijskiadjective
odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;