starotureckinoun język staroturecki (1.2), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;
staroturkijskinoun język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;
alttürkischAdjektiv
starotureckiadjective odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;
staroturkijskiadjective odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;