Tyska | Polska |
---|---|
die Spitze [der Spitze; die Spitzen] Substantiv | ażur(włókiennictwo) rodzaj haftu lub dzianiny z dziureczkami czubeknoun koronka(włókiennictwo) wyrób będący rodzajem ażurowej plecionki z nici; szpicanoun |
Spitze des Eisbergs Substantiv | wierzchołek góry lodowej(publikatory) o wykrytej aferze, która stanowi fragment szerszego, lecz nieujawnionego jeszcze negatywnego zjawiska |
Spitze | Ende Substantiv | koniecnoun |
Spitze | Gipfel Substantiv | wierzchołek(geografia, geograficzny) szczyt góry |
Spitze | Nase Substantiv | nosnoun |
der Spitzel [des Spitzels; die Spitzel] Substantiv | wtyczka(przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) osoba, która dzięki infiltracji w określonym środowisku zdobywa niedostępne dla ogółu informacje |
Spitzel | Aufpasser Substantiv | szpicel(pogardliwie, pogardliwy) tajny agent, szpieg |
spitzen [spitzte; hat gespitzt] Verb | ostrzyćverb |
Spitzen [spitzte; hat gespitzt] Substantiv | ostrzenie(rzeczownik odczasownikowy) od ostrzyć |
Spitzen- Adjektiv | koronkowyadjective |
Spitzen- | durchbrochen Adjektiv | ażurowyadjective |
spitzenlos Adjektiv | bezkłowy(technologia, technika, techniczny) nie mający kłów |
der Spitzenverkehr [des Spitzenverkehr(e)s; die Spitzenverkehre] Substantiv | szczyt(przenośnie, przenośnia) godziny największego nasilenia ruchu lub poboru energii |
spitzer Winkel Substantiv | kąt ostry(geometria) (matematyka, matematyczny) kąt ściśle zawierający się w pewnym kącie prostym |
Spitzer | Anspitzer | Bleischtiftanspitzer | Bleischtiftspitzer Substantiv | temperówkanoun |
Bug | Spitze Substantiv | czubnoun |
Federspitze Substantiv | stalówkanoun |
die Fingerspitze [der Fingerspitze; die Fingerspitzen] Substantiv | opuszka(anatomia, anatomiczny) końcowa, zaokrąglona część palca |
Gerlach | Gerlsdorfer Spitze Substantiv | Garłuch(geografia, geograficzny) (dawniej, dawny) najwyższy masyw górski w Tatrach; Gerlach(geografia, geograficzny) masyw górski w Tatrach; Gierlach(geografia, geograficzny) masyw górski w Tatrach; |
gestürzte spitze Adjektiv | obutyadjective obutyadjective |
Gipfel | Spitze Substantiv | szczyt(przenośnie, przenośnia) górna granica czegoś (zwykle niematerialnego) szczytnoun |
Lomnitzer Spitze Substantiv | Łomnica(geografia, geograficzny) masyw górski w Tatrach; |
Meeraugspitze Substantiv | Rysy(geografia, geograficzny) najwyższy szczyt Polski; |
die Messerspitze [der Messerspitze; die Messerspitzen] Substantiv | szczypta(przenośnie, przenośnia) niewielka ilość jakiejś niematerialnej cechy szczyptanoun |
nicht über die eigene Nasenspitze hinaussehen Verb | nie widzieć dalej niż czubek własnego nosaverb |
die Pfeilspitze [der Pfeilspitze; die Pfeilspitzen] Substantiv | grot(wojskowość, wojskowy) ostre, najczęściej metalowe zakończenie strzał, broni drzewcowej, czy innych znaków wojskowych; |