Tysk-Polsk ordbok »

person betyder på polska

TyskaPolska
die Person [der Person; die Personen] Substantiv

osoba(gramatyka) pojęcie używane do określenia formy czasownika, w zależności od wykonawcy czynności
noun

osoba(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) podmiot czynności prawnych
noun

osobanoun
bohater dramatu

osobanoun
pojedynczy człowiek, ktoś

personanoun

Personal Adjektiv

osobowy(gramatyka) związany z kategorią gramatyczną osoby
adjective

osobowyadjective
dotyczący osoby

personal Adjektiv

osobistyadjective
odnoszący się do pojedynczej osoby

Personal | Belegschaft | Mitarbeiterstab Substantiv

kadranoun
zespół wykwalifikowanych pracowników danej jednostki

Personal | Personalstärke Substantiv

personelnoun
zespół pracowników jakiejś instytucji, najczęściej publicznej, których celem jest wykonywanie ściśle określonych zadań nienależących do kierownika tej instytucji

der Personalausweis [des Personalausweises; die Personalausweise] Substantiv

dowód osobisty(administracja) dokument identyfikujący osobę oraz poświadczający jej obywatelstwo;
noun

der Personalcomputer [des Personalcomputers; die Personalcomputer] Substantiv

komputer osobisty(informatyka, informatyczny) mikrokomputer przeznaczony przede wszystkim do użytku osobistego w domu i biurze;
noun

Personalgesellschaft Substantiv

spółka cywilna(zarządzanie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) spółka, do której wspólnicy mogą wnieść własności, inne prawa lub swoje własne usługi;
noun

personalisieren [personalisierte; hat personalisiert] Verb

personifikowaćverb

Personalisierung Substantiv

personalizacjanoun
dostosowywanie przedmiotu do czyichś upodobań

Personalmaskulinum Substantiv

rodzaj męskoosobowy(językoznawstwo, językoznawczy) kategoria morfologiczna rzeczowników (w niektórych językach), odnoszących się do osób płci męskiej lub w liczbie mnogiej do osób płci męskiej i żeńskiej, decydująca o ich odmianie oraz o formie części mowy wchodzących z nimi w związki zgody i o formach łączących się z nimi czasowników
noun

das Personalpronomen [des Personalpronomens; die Personalpronomen, die Personalpronomina] Phrase

zaimek osobowyphrase

Personbildung Substantiv

uosobienienoun
personifikacja, przypisanie cech ludzkich przedmiotowi, zwierzęciu itp.

das Personenkennzeichen Substantiv

PESEL(potocznie, potoczny) numer danej osoby w systemie PESEL (1.1)
noun

Personenkraftwagen | Pkw Substantiv

samochód osobowy(motoryzacja) pojazd mechaniczny, silnikowy, o dopuszczalnej całkowitej masie do 3500 kg, zdolny do przewożenia do dziewięciu osób i niewielkiego bagażu;
noun

der Personenkult [des Personenkult(e)s; die Personenkulte] Substantiv

kult jednostki(historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) skrytykowana w ustroju socjalistycznym i komunistycznym polityka błędów w przywództwie przez otaczanie swojej osoby oficjalnym uwielbieniem i całkowitym blokowaniem krytyki;
noun

kult jednostki(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) (socjologia, socjologiczny) kult osoby występujący w autokratycznym systemie władzy, prowadzący do idealizowania i wręcz do deifikacji władcy czy przywódcy;
noun

der Personenzug [des Personenzug(e)s; die Personenzüge] Substantiv

osobowynoun
rodzaj pociągu pasażerskiego

Personifikation | Personifizierung | Verkörperung Substantiv

personifikacja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (językoznawstwo, językoznawczy) rodzaj metafory; przedstawianie rzeczy, zwierząt, zjawisk lub pojęć abstrakcyjnych jako postaci ludzkich;
noun

personifizieren [personifizierte; hat personifiziert] Verb

uosabiaćverb
nadawać cechy ludzkie obiektom lub zjawiskom

Auto | Wagen | Personenkraftwagen | Kraftfahrzeug | Kraftwagen | Lastkraftwagen Substantiv

samochód(motoryzacja) (transport, transportowy) pojazd mechaniczny, wyposażony w koła, mogący poruszać się dzięki wbudowanemu silnikowi, służący do przewozu ludzi lub towarów;
noun

der Heiliger Geist (dritte Person der Dreieinigkeit) Substantiv

Duch Święty(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: trzecia osoba Trójcy Świętej;
noun

juristische Person Substantiv

osoba prawna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) jednostka organizacyjna powołana do określonych celów, którą przepis prawny uznaje za samodzielny podmiot prawa cywilnego;
noun

natürliche Person Substantiv

osoba fizyczna(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wobec prawa: każdy człowiek od chwili urodzenia do chwili śmierci;
noun

Nichtpersonalmaskulinum

rodzaj niemęskoosobowy

rodzaj żeńsko-rzeczowy

Trans-Person Substantiv

transgenderyzmnoun
forma tożsamości płciowej polegająca na psychicznej identyfikacji osoby z płcią biologicznie odmienną, połączona z dążeniem do zmiany płci zgodnie z tym poczuciem