oberst betyder på polska

Tyska	Polska
Oberst Substantiv	pułkownik(wojskowość, wojskowy) wyższy stopień oficerski niższy od generała; noun
oberster Gerichtshof Substantiv	Sąd Najwyższy(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) naczelny sąd w państwie; noun
der Oberstleutnant [des Oberstleutnants; die Oberstleutnants] Substantiv	podpułkownik(wojskowość, wojskowy) stopień oficerski, w Wojsku Polskim bezpośrednio poprzedzający pułkownika, a powyżej stopnia majora; noun

Sökhistorik