Tysk-Polsk ordbok »

musik betyder på polska

TyskaPolska
die Musik [der Musik; die Musiken] Substantiv

muzykanoun
całokształt takich kompozycji

muzykanoun
kompozycja artystyczna złożona z dźwięków

muzykanoun
sztuka układania takich kompozycji

Musik | musikalisch Adjektiv

muzycznyadjective
odnoszący się do muzyki, związany z muzyką

musikalisch [musikalischer; am musikalischsten] Adjektiv

muzykalnyadjective
uzdolniony muzycznie, wrażliwy na muzykę

musikalisch [musikalischer; am musikalischsten] Adverb

muzycznieadverb
w sposób dotyczący muzyki, muzyczności

Musiker | Musikant Substantiv

muzyknoun
osoba, która zajmuje się muzyką;

Musikfreund | Musikliebhaber Substantiv

melomannoun
miłośnik muzyki (w domyśle: klasycznej)

Musikfreundin Substantiv

melomankanoun
kobieta, która lubi słuchać muzyki

das Musikinstrument [des Musikinstrument(e)s; die Musikinstrumente] Substantiv

instrument muzyczny(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) przyrząd służący do wytwarzania dźwięków muzycznych;
noun

Musiklehrerin

nauczycielka muzyki

die Musikschule [der Musikschule; die Musikschulen] Substantiv

szkoła muzycznanoun

Musiktherapie

muzykoterapia

Musikvideo Substantiv

teledysk(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) film ilustrujący pojedynczy utwór muzyczny
noun

die Musikwissenschaft [der Musikwissenschaft; die Musikwissenschaften] Substantiv

muzykologia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) naukowe badania nad muzyką w aspekcie historycznym, teoretycznym czy też fizycznej natury dźwięku;
noun

der Musikwissenschaftler [des Musikwissenschaftlers; die Musikwissenschaftler] Substantiv

muzykolog(edukacja, edukacyjny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) badacz twórczości muzycznej
noun

absolute Musik

muzyka absolutna

Album | Musikalbum | Poesiealbum | Sammelalbum Adjektiv

albumowyadjective
związany z albumem, dotyczący albumu

Instrument | Musikinstrument Substantiv

instrument(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) przyrząd wytwarzający dźwięk, (zobacz) instrument muzyczny
noun

der Jazzmusiker [des Jazzmusikers; die Jazzmusiker] Phrase

dżezmenphrase

Jukebox | Musikautomat | Musikbox Substantiv

szafa grająca(historia, historyczny, historycznie) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) knajpiany automat do odtwarzania płyt winylowych za pieniądze
noun

Kakophonie | Kakofonie | Katzenmusik Substantiv

kakofonianoun
nieprzyjemne połączenie dźwięków;

die Kammermusik [der Kammermusik; —] Substantiv

muzyka kameralnanoun

langsam Musikstück Substantiv

adadżio(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) powoli wykonywany utwór muzyczny lub jego część
noun

die Popmusik [der Popmusik; die Popmusiken] Substantiv

muzyka popnoun

pop-music(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odmiana muzyki rozrywkowej
noun

die Tanzmusik [der Tanzmusik; die Tanzmusiken] Substantiv

dance(potocznie, potoczny) wspólna nazwa kilku spokrewnionych gatunków elektronicznej muzyki tanecznej
noun

total unmusikalisch sein Verb

słoń nadepnął na ucho(przenośnie, przenośnia) o kimś niemuzykalnym, nie mającym słuchu
verb

unmusikalisch Adjektiv

niemuzykalnyadjective
taki, który nie ma zdolności muzycznych

Weltmusik Substantiv

folk(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek muzyki popularnej wywodzący się z muzyki ludowej;
noun