Polsk-Tysk ordbok »
muzyk betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| muzyk noun osoba, która zajmuje się muzyką; | Musiker | MusikantSubstantiv |
| muzyka noun całokształt takich kompozycji | die Musik [der Musik; die Musiken]Substantiv |
| muzyka noun kompozycja artystyczna złożona z dźwięków | die Musik [der Musik; die Musiken]Substantiv |
| muzyka noun sztuka układania takich kompozycji | die Musik [der Musik; die Musiken]Substantiv |
| muzyka absolutna | |
| muzyka kameralna noun | die Kammermusik [der Kammermusik; —]Substantiv |
| muzyka pop noun | die Popmusik [der Popmusik; die Popmusiken]Substantiv |
| muzykalny adjective uzdolniony muzycznie, wrażliwy na muzykę | musikalisch [musikalischer; am musikalischsten]Adjektiv |
| muzykolog (edukacja, edukacyjny) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) badacz twórczości muzycznej noun | der Musikwissenschaftler [des Musikwissenschaftlers; die Musikwissenschaftler]Substantiv |
| muzykologia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) naukowe badania nad muzyką w aspekcie historycznym, teoretycznym czy też fizycznej natury dźwięku; noun | die Musikwissenschaft [der Musikwissenschaft; die Musikwissenschaften]Substantiv |
| muzykoterapia | |
| muzykować verb grywać na instrumencie muzycznym, zwykle amatorsko lub towarzysko | klingeln [klingelte; hat geklingelt]Verb |
| nauczycielka muzyki | |
| niemuzykalny adjective taki, który nie ma zdolności muzycznych | unmusikalischAdjektiv |
