Tysk-Polsk ordbok »

meister betyder på polska

TyskaPolska
der Meister [des Meisters; die Meister] Substantiv

majsternoun
osoba, która bezpośrednio nadzoruje pracę robotników w fabryce lub na budowie

mistrz(rzemiosło, rzemieślniczy) najwyższy stopień kształcenia zawodowego;
noun

mistrznoun
osoba najlepsza w czymś

Meister | Handwerksmeister Substantiv

majsternoun
samodzielny rzemieślnik, który prowadzi warsztat i szkoli uczniów

meisterhaft [meisterhafter; am meisterhaftesten] Adjektiv

mistrzowskiadjective
świetny, wspaniały, doskonały w swojej dziedzinie; doskonale wykonany

po mistrzowskuadjective

die Meisterin [der Meisterin; die Meisterinnen] Substantiv

mistrzyninoun
kobieta najlepsza w czymś

mistrzyninoun
najwyższy stopień kształcenia zawodowego kobiet;

mistrzyninoun
zwyciężczyni zawodów sportowych, w szczególności mistrzostw;

die Meisterschaft [der Meisterschaft; die Meisterschaften] Substantiv

mistrzostwa(sport, sportowy) zawody o tytuł mistrza w jakiejś dyscyplinie
noun

mistrzostwo(sport, sportowy) tytuł mistrza w określonej konkurencji lub dyscyplinie
noun

mistrzostwo(sport, sportowy) w lm zawody lub rozgrywki o tytuł mistrza
noun

mistrzostwonoun
najwyższa biegłość w czymś

wirtuozostwonoun
najwyższy kunszt w czymś

das Meisterstück [des Meisterstück(e)s; die Meisterstücke] Substantiv

majstersztyk(książkowy) coś wyjątkowo udanego, umiejętnie przeprowadzonego; osiągnięcie
noun

Meisterwerk | Meisterstück Substantiv

arcydzieło(przenośnie, przenośnia) dobrze wykonana praca
noun

arcydziełonoun
utwór artystyczny uważany przez większość za wybitny, ponadprzeciętny i ponadczasowy, wyróżniający się nieprzeciętnymi walorami literackimi, plastycznymi czy muzycznymi;

der Bademeister [des Bademeisters; die Bademeister] Substantiv

kąpielowynoun

ratowniknoun
osoba pilnująca bezpieczeństwa na kąpielisku

der Brandmeister [des Brandmeisters; die Brandmeister] Substantiv

komendantnoun
zwierzchnik oddziału straży pożarnej

der Bäckermeister [des Bäckermeisters; die Bäckermeister] Substantiv

mistrz piekarskinoun

der Bürgermeister [des Bürgermeisters; die Bürgermeister] Substantiv

burmistrz(administracja) urzędnik na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej;
noun

mer(administracja) przewodniczący rady miejskiej lub gminy we Francji, sprawujący jednocześnie władzę wykonawczą;
noun

Bürgermeister- Adjektiv

burmistrzowskiadjective
związany z osobą lub urzędem burmistrza, dotyczący burmistrza

die Bürgermeisterin [der Bürgermeisterin; die Bürgermeisterinnen] Substantiv

burmistrzyninoun
urzędniczka stojąca na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej

die Europameisterschaft [der Europameisterschaft; die Europameisterschaften] Substantiv

mistrzostwa Europynoun

mistrzostwo Europy(sport, sportowy) najlepszy wynik zawodnika lub drużyny w Europie w danej dyscyplinie
noun

die Fußballweltmeisterschaft [der Fußballweltmeisterschaft; die Fußballweltmeisterschaften] Substantiv

mistrzostwa świata w piłce nożnejnoun

mundialnoun

der Großmeister [des Großmeisters; die Großmeister] Substantiv

arcymistrz(szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych;
noun

der Hausmeister [des Hausmeisters; die Hausmeister] Substantiv

dozorcanoun
ktoś pilnujący czegoś lub kogoś

dozorcanoun
osoba opiekująca się budynkiem mieszkalnym, utrzymująca czystość w nim i wokół niego

gospodarz(administracja) osoba sprawująca opiekę nad budynkiem mieszkalnym
noun

der Hexenmeister [des Hexenmeisters; die Hexenmeister] Substantiv

czarnoksiężniknoun
osoba zajmująca się czarami i zjawiskami nadprzyrodzonymi

der Jägermeister [des Jägermeisters; die Jägermeister] Substantiv

łowczy(historia, historyczny, historycznie) (łowiectwo, łowiecki) urzędnik na dworze polskim odpowiedzialny za organizację polowań
noun

der Kapellmeister [des Kapellmeisters; die Kapellmeister] Substantiv

kapelmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent
noun

der Konzertmeister [des Konzertmeisters; die Konzertmeister] Substantiv

koncertmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek
noun

kunstvoll | meisterhaft Adjektiv

koronkowy(przenośnie, przenośnia) misterny (tak jak koronka)
adjective

der Küchenmeister [des Küchenmeisters; die Küchenmeister] Substantiv

kuchmistrznoun
mistrz sztuki kulinarnej

Polizeihauptmeister

starszy posterunkowy

12