Polsk-Tysk ordbok »

mistrz betyder på tyska

PolskaTyska
mistrz (rzemiosło, rzemieślniczy) najwyższy stopień kształcenia zawodowego;
noun

der Meister [des Meisters; die Meister]Substantiv

mistrz noun
osoba najlepsza w czymś

der Meister [des Meisters; die Meister]Substantiv

mistrz olimpijski phrase

der Olympiasieger [des Olympiasiegers; die Olympiasieger]Phrase

mistrz piekarski noun

der Bäckermeister [des Bäckermeisters; die Bäckermeister]Substantiv

mistrzostwa (sport, sportowy) zawody o tytuł mistrza w jakiejś dyscyplinie
noun

die Meisterschaft [der Meisterschaft; die Meisterschaften]Substantiv

mistrzostwa Europy noun

die Europameisterschaft [der Europameisterschaft; die Europameisterschaften]Substantiv

mistrzostwa świata (sport, sportowy) rozgrywki służące wyłonieniu najlepszego zawodnika lub drużyny na świecie w danej dyscyplinie
noun

die Weltmeisterschaft [der Weltmeisterschaft; die Weltmeisterschaften]Substantiv

mistrzostwa świata w piłce nożnej noun

die Fußballweltmeisterschaft [der Fußballweltmeisterschaft; die Fußballweltmeisterschaften]Substantiv

mistrzostwo (sport, sportowy) tytuł mistrza w określonej konkurencji lub dyscyplinie
noun

die Meisterschaft [der Meisterschaft; die Meisterschaften]Substantiv

mistrzostwo (sport, sportowy) w lm zawody lub rozgrywki o tytuł mistrza
noun

die Meisterschaft [der Meisterschaft; die Meisterschaften]Substantiv

mistrzostwo noun
najwyższa biegłość w czymś

die Meisterschaft [der Meisterschaft; die Meisterschaften]Substantiv

mistrzostwo Europy (sport, sportowy) najlepszy wynik zawodnika lub drużyny w Europie w danej dyscyplinie
noun

die Europameisterschaft [der Europameisterschaft; die Europameisterschaften]Substantiv

mistrzowski adjective
właściwy mistrzowi

der Beschützer [des Beschützers; die Beschützer]Adjektiv

mistrzowski adjective
świetny, wspaniały, doskonały w swojej dziedzinie; doskonale wykonany

meisterhaft [meisterhafter; am meisterhaftesten]Adjektiv

mistrzyni noun
kobieta najlepsza w czymś

die Meisterin [der Meisterin; die Meisterinnen]Substantiv

mistrzyni noun
najwyższy stopień kształcenia zawodowego kobiet;

die Meisterin [der Meisterin; die Meisterinnen]Substantiv

mistrzyni noun
zwyciężczyni zawodów sportowych, w szczególności mistrzostw;

die Meisterin [der Meisterin; die Meisterinnen]Substantiv

arcymistrz (szachy, pojęcie szachowe) szachista posiadający najwyższy tytuł przyznawany w szachach sportowych;
noun

der Großmeister [des Großmeisters; die Großmeister]Substantiv

burmistrz (administracja) urzędnik na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej;
noun

der Bürgermeister [des Bürgermeisters; die Bürgermeister]Substantiv

burmistrzowski adjective
związany z osobą lub urzędem burmistrza, dotyczący burmistrza

Bürgermeister-Adjektiv

burmistrzyni noun
urzędniczka stojąca na czele samorządu gminy miejskiej lub miejsko-wiejskiej

die Bürgermeisterin [der Bürgermeisterin; die Bürgermeisterinnen]Substantiv

kapelmistrz (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk kierujący chórem, kapelą lub orkiestrą, dyrygent
noun

der Kapellmeister [des Kapellmeisters; die Kapellmeister]Substantiv

koncertmistrz (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek
noun

der Konzertmeister [des Konzertmeisters; die Konzertmeister]Substantiv

kuchmistrz noun
mistrz sztuki kulinarnej

der Küchenmeister [des Küchenmeisters; die Küchenmeister]Substantiv

ochmistrz

Purser

organmistrz (zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik budujący lub naprawiający organy
noun

OrgelbauerSubstantiv

po mistrzowsku adjective

meisterhaft [meisterhafter; am meisterhaftesten]Adjektiv

rotmistrz (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) stopień oficerski w kawalerii, będący odpowiednikiem rangi kapitana;
noun

der Rittmeister [des Rittmeisters; die Rittmeister]Substantiv

saunamistrz noun
osoba dbająca o gości sauny, stwarzająca im komfortowe warunki relaksu i prowadząca seanse saunowe

SaunameisterSubstantiv

zegarmistrz (rzemiosło, rzemieślniczy) osoba zajmująca się naprawą zegarów, zegarków;
noun

der Uhrmacher [des Uhrmachers; die Uhrmacher]Substantiv

zegarmistrzyni (rzemiosło, rzemieślniczy) kobieta zajmująca się naprawą zegarów, zegarków
noun

die Uhrmacherin [der Uhrmacherin; die Uhrmacherinnen]Substantiv

ćwiczenie czyni mistrza im bardziej coś ćwiczysz, tym jesteś w tym lepszy

Übung macht den Meister