Tysk-Polsk ordbok »

lust betyder på polska

TyskaPolska
die Lust [der Lust; die Lüste] Substantiv

chućnoun
trudne do opanowania pożądanie fizyczne, pozbawiony hamulców pociąg płciowy

chęćnoun
pragnienie zrobienia czegoś, ochota na coś

nastrój(potocznie, potoczny) chęć na coś
noun

ochotanoun
pragnienie osiągnięcia, posiadania lub doświadczenia czegoś

Lust zu fabulieren Substantiv

Lust zu fabulierennoun
czyjaś pasja narratorska, zamiłowanie literackie, zapędy do gawędzenia

lustig [lustiger; am lustigsten] Adjektiv

zabawnyadjective
o wesołym usposobieniu

zabawnyadjective
wywołujący rozbawienie, śmiech

lustig machen über Verb

wyśmiewaćverb
ośmieszać, wytykając braki, słabości, wady

lustlos [lustloser; am lustlosesten] Adjektiv

niechętnyadjective
nieskory, taki, który nie chcący czegoś zrobić; (także, też) wyrażający niechęć, brak entuzjazmu

Lustration Substantiv

lustracja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) procedura sprawdzania przez określone służby, czy osoba piastująca wysoki urząd (lub kandydująca) nie miała powiązań z aparatem bezpieczeństwa, wywiadem itp.
noun

lustracja(urzędowy) przegląd, kontrola jakichś pomieszczeń, dokumentów itp.
noun

(selbstverschuldeter) Verlust Substantiv

konfiskata(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na utracie na rzecz skarbu państwa mienia należącego do przestępcy
noun

abenteuerlustig [abenteuerlustiger; am abenteuerlustigsten] Adjektiv

żądny przygódadjective

aggressiv | streitlustig Adjektiv

zaczepnyadjective
zdolny prowokować i wszczynać kłótnię

illuster [illustrer; am illustersten] Adjektiv

wytwornyadjective

amüsieren | belustigen | erheitern Verb

bawićverb
wprawiać w wesoły humor

Appetit | Lust Substantiv

apetytnoun
chęć jedzenia, łaknienie;

aufheitern | erfreuen | belustigen Verb

rozweselićverb
sprawić, że ktoś jest wesoły

der Baluster [des Balusters; die Baluster] Substantiv

balasnoun

tralka(architektura, architektoniczny) pionowy element balustrady, który podtrzymuje poręcz, w formie profilowanego słupka z kamienia lub drewna
noun

der Baluster [des Balusters; die Baluster] Adjektiv

balustradowyadjective
związany z balustradą, dotyczący balustrady; mający formę balustrady

die Balustrade [der Balustrade; die Balustraden] Substantiv

balustradanoun
zabezpieczenie, obramowanie balkonów, dachów, mostów, schodów, tarasów, wiaduktów, itp., montowane zazwyczaj na krawędzi zabezpieczanego elementu i często pełniące jednocześnie funkcję ozdobną;

der Cluster [des Clusters; die Cluster, die Clusters] Substantiv

gromada(astronomia, astronomiczny) skupienie gwiazd różnego pochodzenia obserwowane na niewielkiej przestrzeni nieba;
noun

klaster(biologia, biologiczny) grupa sąsiadujących genów, kodujących blisko spokrewnione białka;
noun

klaster(chemia, chemiczny) struktura nadcząsteczkowa;
noun

klaster(ekonomia, ekonomiczny) (zarządzanie) skoncentrowana geograficznie grupa przedsiębiorstw, instytucji i organizacji powiązanych ze sobą siecią zależności;
noun

klaster(fizyka, fizyczny) zgrupowanie materii hadronowej;
noun

klaster(informatyka, informatyczny) (technologia, technika, techniczny) grupa połączonych jednostek komputerowych;
noun

klaster(informatyka, informatyczny) podstawowa jednostka przechowywania danych w systemie plików;
noun

klaster(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wielodźwiękowe współbrzmienie zbudowane z bardzo małych interwałów;
noun

klaster(wojskowość, wojskowy) element pola minowego składający się z ustawionych według schematu min;
noun

Freude | Belustigung | Spaß | Vergnügen Substantiv

uciecha(potocznie, potoczny) uczucie zadowolenia wywołane czymś radosnym, śmiesznym
noun

Gaffer | Schaulustiger Substantiv

gapnoun
osoba bezmyślnie patrząca na pewne wydarzenie, zjawisko

die Illustration [der Illustration; die Illustrationen] Substantiv

ilustracjanoun
reprodukcja fotografii, rysunku lub obrazu, będąca uzupełnieniem, wyjaśnieniem lub ozdobą drukowanego tekstu;

Illustrator | Zeichner Substantiv

ilustratornoun
osoba tworząca ilustracje, osoba zajmująca się ilustrowaniem – opatrywaniem tekstów ilustracjami

illustrieren [illustrierte; hat illustriert] Verb

ilustrowaćverb
opatrywać tekst ilustracją: fotografią, grafiką lub wykresem

zilustrowaćverb

die Illustrierte Substantiv

czasopismo ilustrowanenoun

magazynnoun
czasopismo

oględziny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) oglądanie czegoś lub kogoś przez upoważnioną osobę, komisję
noun

12