konfiskata betyder på tyska

Polska	Tyska
konfiskata (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na utracie na rzecz skarbu państwa mienia należącego do przestępcy noun	(selbstverschuldeter) VerlustSubstantiv
konfiskata (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zajęcie części lub całego majątku osoby prywatnej na rzecz państwa noun	die Konfiskation [der Konfiskation; die Konfiskationen]Substantiv

Sökhistorik