laut betyder på polska

Tyska	Polska
Kaiserslautern	Kaiserslautern
klangvoll \| sonor \| wohlklingend \| wohllautend Adjektiv	dźwięcznyadjective o mocnym, harmonijnym, czystym brzmieniu
klingeln \| läuten Verb	dzwonićverb o dzwonie, dzwonku, telefonie: wydawać dźwięk dzwonićverb wywoływać dźwięk za pomocą dzwonu lub dzwonka
Konsonant \| Mitlaut Substantiv	spółgłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy; noun
der Lippenlaut [des Lippenlaut(e)s; die Lippenlaute] Substantiv	głoska wargowanoun spółgłoska wargowanoun
Onomatopöie \| Lautmalerei Substantiv	onomatopeja(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wyraz dźwiękonaśladowczy; noun
Sprachlaut	głoska
stimmlos \| lautlos \| tonlos \| klanglos Adjektiv	bezdźwięcznyadjective nie wydający dźwięku (głosu)
der Umlaut [des Umlaut(e)s; die Umlaute] Substantiv	umlaut(językoznawstwo, językoznawczy) przegłos noun
Vokal \| Sebstlaut \| Selbstlaut Substantiv	samogłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska otwarta, której obecność konieczna jest do utworzenia sylaby; noun
Windstille \| Flaute Substantiv	flauta(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) sytuacja na morzu, gdy brak wiatru; noun
der Zahnlaut [des Zahnlaut(e)s; die Zahnlaute] Substantiv	spółgłoska dentalnanoun spółgłoska zębowanoun

Sökhistorik