Tyska | Polska |
---|---|
die Kirche [der Kirche; die Kirchen] Substantiv | eklezja(historia, historyczny, historycznie) zgromadzenie pełnoprawnych obywateli starożytnych Aten, którzy ukończyli 20 lat, najwyższy organ władzy decydujący o polityce zagranicznej i wewnętrznej polis; kościół(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) świątynia chrześcijańska; Kościół(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijańska wspólnota religijna w danym miejscu, np. mieście, kraju; także wspólnota wszystkich wyznawców danej religii Kościół(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) religijna instytucja społeczna obejmująca wspólnotę wiernych danej religii, zwykle chrześcijańskiej, przeważnie hierarchiczna; zbórnoun |
der Kirchenbann [des Kirchenbann(e)s; die Kirchenbanne] Phrase | klątwa kościelnaphrase |
Kirchenbann | Anathema | Anathem Substantiv | anatema(kościelny) klątwa kościelna, wyklęcie, wykluczenie ze społeczności; potępienie poglądów heretyckich; |
kirchenfeindlich Adjektiv | antykościelnyadjective |
Kirchenhalle Substantiv | babiniec(dawniej, dawny) także obecnie (Kraków, Bukowina) (architektura, architektoniczny) przedsionek kościoła lub wydzielona część synagogi, przeznaczone dla kobiet; |
das Kirchenjahr [des Kirchenjahr(e)s; die Kirchenjahre] Phrase | rok kościelnyphrase rok liturgicznyphrase |
das Kirchenlatein [des Kirchenlateins; —] Substantiv | łacina kościelna(językoznawstwo, językoznawczy) język łaciński używany w liturgii Kościoła |
das Kirchenlied [des Kirchenlied(e)s; die Kirchenlieder] Substantiv | kantyk(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pieśń zaczerpnięta z Biblii, włączona do którejś z godzin kanonicznych; |
kirchenslawisch | |
Kirchensprache | |
die Kirchensteuer [der Kirchensteuer; die Kirchensteuern] Substantiv | podatek kościelny(ekonomia, ekonomiczny) podatek pobierany na rzecz kościoła, np. w formie odpisu; |
der Kirchenvater [des Kirchenvaters; die Kirchenväter] Substantiv | ojciec Kościoła(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) starożytny pisarz lub teolog chrześcijański; |
Altkirchenslawisch Adjektiv | język staro-cerkiewno-słowiańskiadjective |
Andreaskirche | |
Annenkirche | |
arm wie eine Kirchenmaus Adjektiv | biedny jak mysz kościelnaadjective |
arm wie eine Kirchenmaus sein | |
Baptisterium | Taufbecken | Taufkirche Substantiv | chrzcielnica(architektura, architektoniczny) część kościoła, gdzie dokonuje się chrztu |
Bischofskirche Substantiv | sobór(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) większa świątynia prawosławna; |
Clemenskirche | |
Dünkirchen Substantiv | Dunkierka(geografia, geograficzny) (administracja) miasto w północnej Francji; |
Franziskanerkirche | |
Garmisch-Partenkirchen | |
die Garnisonkirche [der Garnisonkirche; die Garnisonkirchen] Phrase | kościół garnizonowyphrase |
Gelsenkirchen | |
Heiliggeistkirche | |
Katholische Kirche Substantiv | Kościół katolicki(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) trynitarne wyznanie chrześcijańskie, tradycji katolickiej mające system dogmatyczno-doktrynalny oparty na Biblii i tradycji, uznające siedem sakramentów, autorytet Kościoła oraz kult maryjny i świętych, na którego czele stoi papież; |
die Klosterkirche [der Klosterkirche; die Klosterkirchen] Phrase | kościół klasztornyphrase |
die orthodoxe Kirche (Ostkirche) Substantiv | cerkiew(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) świątynia prawosławna; cerkiew(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wspólnota chrześcijan wyznania prawosławnego; |
Parochialkirche | Pfarrkirche Substantiv | fara(przestarzałe, przestarzały) (kościelny) (administracja) główny kościół parafialny w mieście; kościół parafialny(kościelny) (administracja) jedyna lub główna świątynia w danej parafii; |
Schisma | Kirchenspaltung Substantiv | schizma(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) formalny rozdział między wyznawcami jednej religii; |