Tysk-Polsk ordbok »

ehre betyder på polska

TyskaPolska
belehrend | lehrerhaft Adjektiv

pouczający(pejoratywnie, pejoratywny) chcący na siłę być wzorem
adjective

beleidigend | verunglimpfend | ehrenrührig Adjektiv

uwłaczającyadjective
przynoszący ujmę

Chemielehrerin

nauczycielka chemii

Deutschlehrerin

nauczycielka języka niemieckiego

nauczycielka niemieckiego

die Nachtigall singen lehren wollen

nie ucz księdza pacierzanie pouczaj kogoś, kto jest w jakiejś dziedzinie specjalistą

nie ucz ojca dzieci robićnie pouczaj kogoś, kto jest w jakiejś dziedzinie specjalistą

einige | mehrere | ein paar | etliche

kilkaoznaczenie w sposób przybliżony liczby od trzech do dziewięciu w odniesieniu do grupy rzeczowników niemęskoosobowych (kobiet, zwierząt lub rzeczy)

Englischlehrer

nauczyciel języka angielskiego

Englischlehrerin

nauczycielka angielskiego

nauczycielka języka angielskiego

entbehren [entbehrte; hat entbehrt] Phrase

tęskinićphrase

Euer Ehren | Hohes Gericht Interjection

Wysoki Sądzie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) forma zwracania się do sądu
interjection

die Feuerwehr [der Feuerwehr; die Feuerwehren] Substantiv

straż pożarnanoun
wyspecjalizowana formacja, zawodowa lub ochotnicza, zajmująca się zwalczaniem pożarów, klęsk żywiołowych oraz innych zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, mienia lub środowiska;

die Feuerwehr [der Feuerwehr; die Feuerwehren] Phrase

straż ogniowaphrase

Französischlehrerin

nauczycielka francuskiego

nauczycielka języka francuskiego

Frühlings-Enzian | Herrgottsliechtli | Himmelsbläueli | Himmelsstengel | Rauchfangkehrer | Schusternagerl Substantiv

goryczka wiosenna(botanika, botaniczny) Gentiana verna L., gatunek rośliny z rodziny goryczkowatych;
noun

die Fühlerlehre [der Fühlerlehre; die Fühlerlehren] Substantiv

szczelinomierz(metrologia, metrologiczny) przyrząd do pomiaru szerokości szczelin;
noun

der Geschlechtsverkehr [des Geschlechtsverkehr(e)s; —] Substantiv

stosuneknoun
współżycie seksualne, akt płciowy, stosunek płciowy

das Gewehr [des Gewehr(e)s; die Gewehre] Substantiv

karabin(wojskowość, wojskowy) indywidualna broń strzelecka o długiej lufie;
noun

Grammatik | Sprachlehre Substantiv

gramatyka(językoznawstwo, językoznawczy) dział językoznawstwa obejmujący morfologię i składnię;
noun

der Heimkehrer [des Heimkehrers; die Heimkehrer] Substantiv

syn marnotrawny(przenośnie, przenośnia) ktoś, kto zawinił lub zbłądził, ale w końcu się opamiętał;
noun

die Kehre [der Kehre; die Kehren] Substantiv

zakosnoun
ostry zakręt

die Kehre [der Kehre; die Kehren] Phrase

ostry zakrętphrase

zwrot, obrótphrase

der kehren Verb

nawrócićverb
skierować na poprzednią drogę, w uprzednie miejsce

zamiataćverb
oczyszczać jakąś powierzchnię za pomocą miotły, szczotki lub innego podobnego narzędzia

der kehren Substantiv

zawracaćnoun

der Klassenlehrer [des Klassenlehrers; die Klassenlehrer] Substantiv

wychowawca(edukacja, edukacyjny) nauczyciel opiekujący się klasą w szkole (zarządzający dziennikiem, organizujący spotkania z rodzicami, prowadzący godzinę wychowawczą)
noun

konsumieren | verzehren Verb

konsumowaćverb
spożywać, jeść

Körperlehre Substantiv

somatologia(biologia, biologiczny) (antropologia, antropologiczny) nauka o budowie ciała człowieka
noun

die Lehre [der Lehre; die Lehren] Substantiv

miernik(metrologia, metrologiczny) przyrząd pozwalający określić wartość mierzonej wielkości, zjawiska, cechy;
noun

die Kryptologie [der Kryptologie; —] (Teilgebiet der Informatik, das sich mit der Lehre von der Entwicklung und der Bewertung von Verfahren zur Verschlüsselung von Daten im Rahmen des Datenschutzes befasst) Substantiv

kryptologia(matematyka, matematyczny) (informatyka, informatyczny) dziedzina wiedzy zajmująca się przekazywaniem informacji w sposób zabezpieczony przed nieuprawnionym dostępem, obejmuje tak utajnianie wiadomości (kryptografię) jak i przełamywanie ich zabezpieczeń i odczyt treści (kryptoanalizę);
noun

Lehre | Warnung Substantiv

nauczkanoun
przestroga na przyszłość powstała w wyniku przykrego doświadczenia

lehren [lehrte; hat gelehrt] Verb

nauczaćverb

Lehren [lehrte; hat gelehrt] Substantiv

nauczanie(rzeczownik odczasownikowy) od nauczać
noun

lehren | beibringen Verb

uczyćverb
przekazywać komuś wiedzę

Lehren | Unterrichten Substantiv

uczenienoun
przekazywanie innym wiedzy

der Lehrer [des Lehrers; die Lehrer] Substantiv

nauczycielnoun
osoba zajmująca się nauczaniem;

123