Polska | Tyska |
---|---|
dyftong (językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk samogłoskowy o zmiennym przebiegu artykulacji, będący złożeniem samogłoski i półsamogłoski; przez użytkowników języka postrzegany jako złożenie dwóch samogłosek; noun | Diphthong | ZwielautSubstantiv |
dyftongiczny | |
dyftongizacja (fonetyka, fonetyczny) proces przekształcania się samogłoski w dyftong; noun | die Diphthongierung [der Diphthongierung; die Diphthongierungen]Substantiv |